வெள்ளி மலையும் குமரிக் கடலும்!

சி. ஜெயபாரதன்

கொந்தளிக்கும் தென்குமரிக் கடலில்
நித்தம் நித்தம் மூழ்கி
முத்தும், பவளமும் தேடிக்
கோர்த்து,
கரையோரம் நீ தொடுத்த
ஆரங்கள் பற்பல
அன்னையின் கழுத்தில்
பொன்னொளி
வீசும் !
முத்துக் குளித்தபின் நீ விடும்
மூச்சலைகள்
நெஞ்சின் முகிலாய்
கடல் கடந்து எந்தன்
பனிமலையை
உருக்கிப்
பிழிகின்றன ! உன்
ஆத்மாவின் கீதங்களைக் கேட்டு
எதிரொலிக்க
மேரு மலை ஒன்று
இன்னும்
வேரிட வில்லை !
வாடாமல், வதங்காமல்,
இன்னும் வனப்பு மங்காது
சூடாமலர்கள்
பூங்காவில்
தொடுப்பாரற்றுப்
பாடிக் கொண்டுள்ளன !
தடாகத்தில்
தாமரைப் பூக்கள்
தண்ணீர் ஒட்டாது
பட்டுப் பூச்சிகள்
பள்ளி கொள்ள
வீணைகளை மீட்டுகின்றன!

கரையான்கள்
கட்டிய
கண்ணாடி அறையி லிருந்து நீ
சேதியுடன் பறக்க விட்ட
தூதுப் புறாக்கள் என்
நெஞ்சுக்குள்
கூடு கட்டி விட்டன !
மலைபோல் உயர்ந்தவ னென்று
மடலில் எழுதினாய் !
மட்டமாயினும்
கடல் ஆழம் உடையது !
படைக்கும் போது
பல்லாங்குழி விளையாடும்
பரமன்
ஒருத்தி மடியில் எடுத்து
அடுத்த மடியை நிரப்பினான் !
குமரிக் கடலைத்
தோண்டி
இமயச் சிகரம் நிரப்பினான் !
பனிக் கட்டிகளை உருக்கி
குமரிப்
பள்ளத்தை நிரப்பினான் !

சமத்துவ வாதிகள் சம்மட்டியால்
இமயச் சிகரத்தை
மட்டப் படுத்தப்
புறப்பட்டு விட்டார் !
தராசின் தட்டுகள் ஏறி இறங்கி
சமமாக ஓய்ந்து நிற்கும்
அமைதி யுகத்துக்கு
நாமிருவரும்
பூமியில் காத்திருப்போம் !
காலக் குயவன் ஆழியைச் சுற்றி
கறுப்புப் பானைகளைப்
படைத்தான்!
வெள்ளைப் புடவை
கட்டிக் கொண்டு
காக்கைகள்
கண்ணாடி முன் கனவு காணும் !
வானில் பறக்க
உந்திப் பார்க்கும் ஆமைகள் !

குதிரையை வால் புறம் ஓட்டும்
குருமார்கள் உன்
மூளையைச் சலவை செய்து
நெஞ்சை மிதித்து
கை, கால்களில் கட்டிய விலங்கை
உடைக்க
கையில் எப்போதும்
பேனா உளியை
வைத்திருக்கிறாய் ! எனது
அந்தரங்கக் கொலுவில்
உன் கை செய்த பதுமைகள்தான்
அமர்ந்துள்ளன !
நெஞ்சில் அரங்கேறும் உன் பரதக்கலை
முடியும் போதென்
கடிகாரமும் நின்று விடும்!
இதயக் கோயிலில் நெய் ஊற்றி நீ
எரிய விட்ட விளக்கை
வாசலில் நிற்கும்
எமன் ஊதி விடுவதற்குள்
வைரக் கற்களை நான்
செதுக்கிப்
பட்டை தீட்ட வேண்டும் !

கடலோரம் ஒதுங்கும் சிப்பிகளைத்
திறந்த போது,
உன் முத்துகள் தான்
என் கண்ணில் தெரிந்தன !
மின்வலையில் சிக்கிய மீன்
தப்பி ஓடி
எப்படிக் கண்முன் வந்தது ?
கலைச்செல்வி கழுத்து ஆரங்களில்
ஒன்றை எடுத்து
இன்று ஏவும் புறாவின் காலில்
கட்டி விடுவாயா ?
கடல் உயரும், மலை தாழுமெனப்
பொறுத்தது போதும் தோழீ !
கடல் பொங்கி
சுனாமி எழும் போது
பேனாவுடன் தேடி வா !
மலை சரியும் போது
நான் மையுடன் வருவேன்
பேனாவுக்கு !

பதிவாசிரியரைப் பற்றி

சி.ஜெயபாரதன்

அணுசக்தி ஆக்கப் பணியில் பொறியியல் துறைகளில் 45 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக இந்தியா, கனடாவில் அனுபவம் பெற்று, இப்போது ஓய்வில் தமிழ் இலக்கிய படைப்புப் பணியில் முழு நேரமும் ஈடுபட்டிருக்கிறார். 1960ஆம் ஆண்டு முதல் இவரது விஞ்ஞானக் கட்டுரைகள், கதைகள், கட்டுரைகள் பல கலைமகள், மஞ்சரி, தினமணிக் கதிர், இதயம் பேசுகிறது, மயன், தாய், காலம் இதழ்களில் வெளிவந்துள்ளன. இவரது ஆக்க வினைகளுக்கு அணுசக்தி நூல் 1964இல் சென்னை பல்கலைக்கழகத்தின் மாநில முதற்பரிசு பெற்றது. கணினித் தமிழ்வலைப் பதிவுகள் பின்னிப் பிணைக்கும் புதிய உலகிலே, கடந்த 20 ஆண்டுகளாக 1000க்கும் மேற்பட்ட விஞ்ஞானக் கட்டுரைகள், கவிதைகள், கதைகள், நாடகங்கள் பற்பல அம்பலம், திண்ணை, பதிவுகள், அந்திமழை, நதியலை, வல்லமை போன்ற வலைத் தளங்களில் பல்லாண்டுகள் வந்துள்ளன. இவரது நீண்ட தமிழ் நாடகங்கள், மும்பையிலும், சென்னை கல்பாக்கத்திலும் அரங்கேறியுள்ளன.

இதுவரை 28 நூல்கள் வெளிவந்துள்ளன: ஆக்க வினைகளுக்கு அணுசக்தி, வானியல் விஞ்ஞானிகள், அணுசக்தி, தாகூரின் தமிழ்க் கீதாஞ்சலி, அணுவின் ஆற்றல், இந்திய விஞ்ஞான மேதைகள், சீதாயண நாடகம், சீதாயணம் படக்கதை, கீதாஞ்சலி, ஆபிரஹாம் லிங்கன், சாக்ரடிஸ், நெப்போலியன், ஜோன் ஆஃப் ஆர்க், முக்கோணக் கிளிகள் படக்கதை, கலீல் கிப்ரான் கவிதைகள், விண்வெளி வெற்றிகள், அணுமின்சக்தி பிரச்சனைகள், மெய்ப்பாடுகள், அணுசக்தியே இனி ஆதார சக்தி, நைல் நதி நாகரீகம், உலகிலே உன்னத பொறியியற் சாதனைகள், எழிலரசி கிளியோபாத்ரா, காதல் நாற்பது, உன்னத மனிதன், பிரபஞ்சத்தின் மகத்தான நூறு புதிர்கள் (தொகுப்பு 1 & 2), அண்டவெளிப் பயணங்கள். Echo of Nature [English Translation of Environmental Poems (வைகைச்செல்வி வெளியீடு]. ஏழ்மைக் காப்பணிச் சேவகி நாடகம் [பெர்னாட் ஷாவின் மேஜர் பார்பரா மின்னூல்].

See author's posts

Tags: சி.ஜெயபாரதன்