என்று வருவாயென…

கவிநயா

காவல் இருக்கின்றேன்,
காத்துக் கிடக்கின்றேன்,
வேண்டாத விருந்துகள் வந்து விடக் கூடாதென…
வேண்டி விரும்பும் நீ என்று வருவாயென!

நீண்டு கிடக்கும்
காலமெனும் பாதையில்
விழிகள் பதித்து –
முரண்டு பிடிக்கும்
புத்திக்குள் வித்தாக
உன்னை விதைத்து –
துவண்டு கிடக்கும்
மனக் குடிலின் வாயிலில்
மலர்கள் விரித்து –
வண்டு குடிக்கும்
மதுவாக உன்
அன்பை நினைத்து –

மண்ணூடே ஓடி
நீர் தேடும் வேர் போல –
மரம் தேடி ஓடி
கிளை சுற்றும் கொடி போல –
மடி தேடி ஓடும்
பாலுக் கழும் கன்றாக –
கடல் தேடி ஓடும்
காதல் மிகு நதியாக –

உனைத் தேடி நானும்என்
உயிர் களைத்துப் போன பின்னே…

இன்று,
என் மனக் கதவின்
ஒரு ஓரத்தில்…

காவல் இருக்கின்றேன்,
காத்துக் கிடக்கின்றேன்,
வேண்டாத விருந்துகள் வந்து விடக் கூடாதென…
வேண்டி விரும்பும் நீ என்று வருவாயென!

பதிவாசிரியரைப் பற்றி