Tag: குமரி எஸ். நீலகண்டன்

குமரி எஸ். நீலகண்டன் கடலலைகளோடு அசைந்து கொண்டும் மிதந்து கொண்டும் இருக்கிறது நிலா.  கோடானுகோடி உயிர்கள் தாவரங்கள் ஒருங்கே குளித்துக் கொண்டிர

குமரி எஸ். நீலகண்டன்         என் தாயுடன் நான் களித்த எனது அம்புலிப் பருவத்திலிருந்தே உன்னைக் காண்கிறே

  குமரி எஸ். நீலகண்டன் வலை வீசி தேடிக் கொண்டே இருக்கிறோம் தேடுவதைத் தவிர்த்து வேறெதுவெல்லாமோ அகப்படுகின்றன அகப்படுபவையின் அசுர

குமரி எஸ். நீலகண்டன் அப்பா அம்மாவோடுதான் அவனது ஒவ்வொரு பிறந்த நாளும். கேக் வெட்டி மெழுகுத் திரிகள் ஒளிர வருடம் தவறாமல் கொண்டாடி வருகிறான்.

குமரி எஸ். நீலகண்டன் ஒவ்வொருவரும் செடியின் இலையைக் கிள்ளி எறிகிற போது, இலை சொல்லுகிறதாம் 'உங்களுக்குக் குழந்தைகள் என்று இருந்தால் பாவம்

குமரி எஸ். நீலகண்டன் பொய்யே நெய்யாய் எரிய, உடலெங்கும் பொய்யின் வியர்வையில் புதைந்தவன் அவன். எப்போதும் பொய்யே பேசும் அவன் எப்போதாவது உண்மை

குமரி எஸ். நீலகண்டன் நான் ஒவ்வொரு முறை செல்கிற போதும் அந்தப் பவளமல்லி மரம் பழுப்பு வண்ணச் சேலையுடன் குலுங்கி குலுங்கிச் சிரிக்கிறது. அதன்

குமரி எஸ். நீலகண்டன் 'கடவுள் என்று ஒருவர் இருக்கிறாரா?' கேட்டேன் நண்பனிடம். 'இல்லவே இல்லை' என்றான் அழுத்தமாக... அடுத்து நான் தொடர்ந்தேன்

குமரி எஸ். நீலகண்டன் விவாகரத்து கேட்டு வந்தனர் இருவரும்.. இயல்பினில் இருவரும் இரண்டு திசைளென்றனர். நீ இந்தப் பக்கமாகவும் நீ அந்த பக்கமாகவும

குமரி எஸ். நீலகண்டன் *ஒரு சர்ச்சையின் பின் நெடுநாள்கள் கழித்து நண்பர்கள் இருவரும் வழியில் சந்தித்தனர். *தயக்கத்துடன் அவன் சிரித்தான். கண்கள

குமரி எஸ். நீலகண்டன் தொடர்ச்சியான அநியாயங்களின் சாட்சியான அவன், கடவுளைத் திட்டிக்கொண்டிருந்தான். உலகில் கடவுளே இல்லை. அப்படிக் கடவுள் இரு

குமரி எஸ். நீலகண்டன் ஓடும் பேருந்தில் தொங்கியும் சாய்ந்தும் சரிந்தும் வியர்த்தும் காற்றைப் பிழிந்து வியர்வை மிதந்த கனத்த கூட்டத்தில் இருக்