இந்தியா-இன்னும் கட்டமைக்கப்பட வேண்டும்!

அறுபத்தி ஐந்து வயதை எட்டிய சுதந்திர இந்தியாவின் அரசும் மக்களும் இன்னும் சுதந்திரம் முதல் எல்லாவற்றிற்கும் போராடிக் கொண்டிருக்கின்றனர். மக்களின் அடிப்படை தேவையை நிறைவு செய்ய தேசம் தடுமாறுகிறது.நிம்மதியான வாழ்க்கைக்கு மக்கள் போராடுகின்றனர். ஐம்பது சதத்திற்கு மேலான மக்கள் இன்னும் வறுமைக் கோட்டை அண்ணாந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். கழிப்பறை வசதியின்றி கூட வாழ்கின்றனர். மின் தன்னிறைவு ஒட்டு மொத்த தேசத்திற்கே பெரும் சவாலாக மாறிக் கொண்டிருக்கிறது. நீர் பற்றாக்குறை மாநிலங்களை வாட்டி வதைக்கிறது. அறுபது சதம் விளை நிலங்களைக் கொண்ட இந்திய தேசம் விவசாயத்தில் இன்னும் எண்ணற்ற முன்னேற்றங்களையும் மேம்பாடுகளையும் காண வேண்டியிருக்கிறது. மொத்தத்தில் வளர்ச்சிக்கான இடமும் தளமும் எண்ணற்று கிடக்கின்றன.

மக்களின் மன நிலையோ இன்னும் கவலைக்கிடம்.சமூக குற்றங்கள் இன்றைக்கு மலிந்து கிடக்கின்றன.ஒவ்வொரு தலை முறை மாற்றத்தின் போதும் முன்பிருந்ததை விட ஒரு முதிர்மனநிலை வர வேண்டும். வாழ்க்கை மீது காதல் வர வேண்டும். சகோதரத்துவம் தழைக்க வேண்டும். அது தான் சமூக வளர்ச்சியின் அடையாளம். ஆனால் காலமாற்றத்தில் நம்மிடையே அணியும் ஆடையில் தான் மாற்றம் இருக்கிறதே தவிர மக்களின் மனம் பாழ்பட்டுக் கொண்டே செல்கிறது.

நம் பாட்டனும் பூட்டனும் செய்த வன்முறையை, கொடுங்கோன்மையை இன்று நாமும் செய்கிறோம்.

இங்கே வெறும் குறைகள் மட்டும் காட்டப்பட்டிருகின்றன. உலகம் மெச்சக் கூடிய சாதனைகளை நாம் செய்திருக்கிறோம்.இந்தியா ஒரு மிகப் பெரிய தேசம்.இப்படி சில குறை நிறைகள் இருக்கத்தான் செய்யும். வானுயர்ந்த கட்டிடங்களும் அதன் அடியில் உலகின் மிகப் பெரிய ஸ்லம்மும் இருப்பது தான் எங்கள் இந்தியா. உலகின் மிகப் பெரிய பணக்காரர்களும், எண்ணற்ற நடைபாதைப் பரதேசிகளும் வாழும் தேசம் தான் எங்கள் இந்தியா என சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகளை பெருமையுடன் கொண்டாடும் நமது குணம் இன்னும் கொடுமை.

மக்கள் நலனைப் பேணாத எந்த தேசமும் தேசமும் தேசம் அல்ல. இந்தியா-இன்னும் கட்டமைக்கப்பட வேண்டும்!