Tag: கவிஞர் ஜவஹர்லால்

கவிஞர் ஜவஹர்லால்   யாரு மில்லா மேடையி லேநான் நாட்டிய மாடுகின்றேன்; -- கேட்க யாரு மில்லா அவையினி லேநான் பாடல் பாடுகின்றேன். மலரி

கவிஞர் ஜவஹர்லால்   எதுஅழகு ? எப்படி? இப்படிப் பார்க்கலாமா? எதிலழ கில்லை? ஏனழ கங்கில்லை ? அழகு நிலவுவது எதிலே ? சேர்க்கையில் அழகெனப் படுவ

  கவிஞர் ஜவஹர்லால்   பார்வையில்  கூர்மை  மிகவேண்டும் - கண்ணிற் பளிச்சென  உண்மை  படவேண்டும். சீர்மையைப்  போற்றும்  திறம்வேண்டு

கவிஞர் ஜவஹர்லால்      சிரித்திடு மலர்கள் பூத்த செடிக்கென ஆவ தில்லை; பறித்துமே சூடிக் கொள்ளும் பாவையை மகிழ்வில் ஆழ்த்தும்.

ஜவஹர்லால்  எண்ணிலா நோயில் இந்திய மக்கள் இடர்ப்படல் கண்டு நொந்தாய்; மண்ணிலே அவர்கள் வான்புகழ் காண விடுதலை வேண்டு மென்றாய்; இன்றுநம் நாடு

  கவிஞர் ஜவஹர்லால் உண்ணவும் உறங்கவும் முடியவில்லை; --என்றன் உடலும் உருகுது தாங்கவில்லை; எண்ணமும் செயலுமே முடங்கிவிட-- என்றன் இயக்கமும்

கவிஞர் ஜவஹர்லால்   பிணைந்தார் நெஞ்சம் பிரிக்கவென்றே பிறந்த கானல் வரிகேட்டும் இணைந்தா ருள்ளம் நெருப்பாகி இரண்டாய்ப் போன நிலைகண்டும் இண

கவிஞர் ஜவஹர்லால் சாதிக்குச் சங்கங்கள் உண்டே யன்றிச் சாதிக்கச் சங்கங்கள் இல்லை; வீணே மோதிக்கச் சங்கங்கள் உண்டே யன்றி முனைப்பிக்கச் சங்கங்கள்

  கவிஞர் ஜவஹர்லால் இரவு நேரம் வானைப் பார்த்தால் இதயம் பறக்கிறது;--அங்கே உறவு கொண்டே திளைத்து மகிழ உணர்வு துடிக்கிறது. கண்ணைச் சிம

  கவிஞர் ஜவஹர்லால் இருட்டில் இருப்பவன் வெளிச்சம் வேண்டி வெளியில் தேடுகிறான் --–மனசை இருட்டுக் குகையென ஆக்கி வாழ்பவன் எங்கே கண்டிடுவான்