Presentation3

திரிவேணி சுப்ரமணியம்
கோயம்புத்தூர்

எல்லாம் முடிந்ததாய்
ஆங்காரமாய் எழும்
மனதின் பேரிரைச்சல்
தாளாமல் கண்களை மூடுகிறேன்.
நெருப்புக் குழம்பில் வீழும்
நீர்த் துளிகளாய்
மனதில் வழிகிறது கண்ணீர்.
அழுகையின் முடிவில்
சுயம் எழுந்து
முழங்குகிறது கம்பீரமாய்.
வாழ்வதை விட வலுவாய்
எழுவது இயல்பாகிறது!!

பதிவாசிரியரைப் பற்றி

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.