புதிய சுதந்திரப் பள்ளு

 

–புவனேஷ்வர்

 

பல்லவி:

ஆடுவோமே பள்ளுப் பாடுவோமே – புத்தி

ஆழத்தில் சுதந்திரம் அடைந்துவிட் டோமென்று

(ஆடுவோமே)

சரணங்கள்:

எங்கள்ம றைகளைப் போற்றி யறிவோம் – நல்ல

முன்னோரின் சொல்வார்த்தை நம்பிநடப் போம்;

அன்னியர்தம் கட்டுக்கதை தள்ளிடுவோமே – எம

துண்மைவர லாற்றைப்பறைக் கூத்திடு வோமே.

(ஆடுவோமே)

செய்தொழிலை யீசனுக்கு என்றுகொடுப் போம் – அதில்

இந்தத்தொழில் மட்டமென்று சொல்ல லொழிப்போம்;

சொந்தத்தொழில் செய்துநம துள்ளம்நிறைப் போம் – பிறர்

மண்ணுக்கினி ஏவற்ப்பணி செய்து மாயோம்.

(ஆடுவோமே)

நாம்வாழும் தேசம்நம தென்று அறிந்தோம் – இந்த

மண்ணில்விளைப் பண்டமது நம்மதுணர்ந் தோம்;

மேலையவர் சந்தைக் கதை விலைபேசோம் – அவர்

ஆசைவார்த்தை கேட்டுமோசம் போக மாட்டோம்;

(ஆடுவோமே)

ஆறுமலைக் காடுயிங்கு பொதுவினில்வை ப்போம் – அதில்

ஆருக்குமிங் குரிமையுண்டு என்று விதிப்போம்;

வீறுகொண்டே தூய்மை பேணிடுவோமே பண்டை

வீரரைப்போ லேயுறுதி மானம் வளர்ப்போம்.

(ஆடுவோமே)

சேற்றதனில் கால்பதிக்க அஞ்சுதல்செய் யோம் – நல்ல

கொல்லைதனில் காய்கிழங்கு கீரை வளர்ப்போம்;

பாலைத்த ரும்நல்ல பசுவளர்த் தேயவள்

தாயெனவே கும்பிட்டுநாம் கொஞ்சி மகிழ்வோம்;

(ஆடுவோமே)

மேற்கிலவர் சொல்லுவதை யாய்ந்துதெளி வோம் – அதில்

கொள்ளுவன கொண்டுமிச்சம் தள்ளிநடப் போம்;

நம்வேர்கள் நாமறிந்து நலஞ்செய்குவோம் – பிறர்

வஞ்சனைகள் பகுத்தறிந்து வழிகாணு வோம்;

(ஆடுவோமே)

பொருளீட்டல் குடும்பத்துக் கென்று வுணர்வோம் – வெறும்

தொழில்மட்டும் வாழ்க்கையில்லை என்றுதெளி வோம்;

உற்றவு றவுகளை நெஞ்சிற்சுமப் போம் – ஒரு

தீங்குவர மாட்டாது பகிர்ந்துண்ணு வோம்;

(ஆடுவோமே)

மாதர்கு லத்துக்குப் போற்றுதல் செய்வோம் – பிறர்

பெண்டிரும்நம் பெற்றவளும் ஒன்றெனச் சொல்வோம்;

கொண்டவுயிர்க் கோமகளே நிறைகுடமென்னக் – கூடிக்

கற்புநெறி நெஞ்சொழுகத் தோழமைகொள் வோம்;

(ஆடுவோமே)

கொண்டவனை நம்பியுயிர் நட்பாகு வோம் – அவன்

வில்லாக நாணாகி நாம்வாழு வோம்;

தாரமவள் தாயுமென நெஞ்சமுரைப் போம் – அவன்

சக்கரம்நாம் மையத்திலே யச்சாகு வோம்;

(ஆடுவோமே)

காதல் வாழ்கவென்று கூத்திடுவோம் காண் – நல்ல

காதல் நலமெனக ளித்தாடு வோம் ;

காதலது நல்லின்பம் காதலி தெய்வம் – அதில்

ஊறுசுவை யுண்டதுநல் லுயிர்க் கமுதாம்!

(ஆடுவோமே)

பதிவாசிரியரைப் பற்றி