சுவாமி விவேகானந்தர் 150 வது ஜயந்தி நினைவாஞ்சலி
சு. ரவி
தன்வலி அறியா தாமச நிலையில்
ஆன்ம பலத்தை அறவே இழந்து
மேனாட்டு மோகம் தானாட்டுவிக்க
வேத மதத்தின் வேர்கள் வெம்பி
மூட மேகங்கள் மூடிக் கவிந்து
“பாரதம் என்றால் பாமர தேசம்
பாம்புகள் நெளியும், பட்டினி மலியும்”
என்றே உலகம் நம்பிய நேரம்-
வங்கதே சத்தில் கங்கையை விஞ்சிப்
பொங்கும் அருட்புனல் ஆகப் பெருகி
பவதா ரிணியின் பரம பக்தராய்
அவதார புருஷராய்ப் பரமஹம்ஸராய்
விளங்கிய முனிவரின் விவேகக் கொழுந்தாய்
தங்கச் சூரியன் தகதக வென்று
கீழை வானில் கிளர்ந்து எழுந்தது!
வேத மதத்தை மூடியிருந்த
தூசினை எல்லாம் துலக்கி அழித்து
இந்த மதத்துக் கீடிலை என்றது.
சோம்பிக் கிடந்த இந்திய இளைஞரைத்
தட்டி எழுப்பித் தன்னிலை உணர்த்தி
“எழுமின், விழிமின், இலக்கினை முயன்று
தொடுமின்” என்று தோள்தட்டிச் சொன்னது!
தெய்வங்கள் என்று தேங்கிய மதத்தை
மனிதம் வாழ மடைமாற்றி விட்டது!
உண்மை என்றுதான் உணர்ந்ததை மட்டும்
உலகினுகெல்லாம் உரக்கச் சொன்னது!
சொல்லினுக்குளே சோதியை ஏற்றிக்
கேட்பவர் உள்ளே ரசவாதம் செய்து
துவண்டு கிடந்த தசைநரம்பெல்லம்
இரும்பாய் எஃகாய் முறுக்கேற வைத்தது!
ஒருநூ றாண்டுகள் உருண்டோடி னாலும்
அல்லிக் கேணி அளசிஙக னுக்கு
எழுதிய மடலின் ஒவ்வொரு எழுத்தும்
இன்று படிப்பவர் எவர் நெஞ்சினிலும்
பரவசத் தீயைப் பற்றவைத்திடும்!
வேதாந்த சிம்மமாய் கர்ஜித்த போதும்
அந்தர ங்கத்தில் அன்னைமாகாளிமேல்
ஆழ்ந்த பக்தியில் தோய்ந்திடும் இதயம்!
பரம ஹம்ஸராம் பேரருள் ஏற்றிய
ஞான சூரியன், ஞாலம் போற்றும்
வீரத் துறவி விவேகாநந்தரின்
பாதத் தாமரை பணிந்து வணங்குவாம்!
சு.ரவி
