மண்ணிலே பிறந்தோம்
மனிதர்களாய் வளர்ந்தோம்
மனதிலே இறைவனை
மறவாமல் நினைத்தோம்!
மதங்களை ஆக்கினோம்
மனிதனாய் வாழ்வதற்கே!
மரணித்து மரணித்து தினம்
மடிந்திடவா மதங்கள் எமக்கு?
மனித உடலிலே இறைவனவன்
மாறாத நிறமாய்க் குருதி தந்தானே…
மானிடா அதை மறந்ததேனோ?
மண்ணிலே பிறந்ததெல்லாம்
மண்ணுக்கே உரிமையல்லவா?
மாறாக அதைக் கையில் எடுக்க
மனம் வந்தது எப்படி மனிதா?
மாற்றங்கள் நம் மனதில் வரட்டும்
மனிதம் நம்மில் குடிகொள்ளட்டும்
மதங்களில் பிரிவுகள் அழிந்திடட்டும்
மக்களெல்லாம் இன்பத்திலே
மகிழ்ந்திடட்டும்!!
எனது பெயர் துஷ்யந்தி கருப்பையா இலங்கை மலையக மண்ணையும், பண்டாரவளையைப் பிறப்பிடமாகவும், வத்தளையை வசிப்பிடமாகவும் கொண்ட நான் ஓர் மருந்தாளராகப் பணி புரிகின்றேன்.
சிறுவயதிலிருந்தே கட்டுரை, கவிதை, தனி இசைப்போட்டிகள் என்பவற்றில் ஆர்வமாக இருந்தேன். தமிழ் மொழித்தின போட்டிகள் சாகித்திய விழாக்கள் என்பவற்றில் கலந்துள்ளேன். அகில இலங்கை தழிழ் மொழித்தின போட்டிகளான கட்டுரை, பாவேதல் தனி என்பவற்றில் முதலாம், இரண்டாமிடங்களைப் பெற்றுள்ளேன்.
அது மட்டுமின்றி, வீரகேசரி நாளிதழின் குறுக்கெழுத்துப் போட்டிகளிலும், கட்டுரை, கவிதை, ஆக்கங்கள் என்பவற்றிலும் பங்குபற்றியுள்ளேன். சமீப காலத்திலிருந்து முகநூல் வாயிலாக பல வானொலி அலை வரிசைகளுக்கு கவிதை, கருத்துக்கள் என்பவற்றை வழங்கியுள்ளேன்.
முக்கியமாக சூரியன் எப். எம் இன் நேற்றைய காற்றுப்பக்கம், சக்கி எப்.எம் இன் மக்கள் கருத்துக்களம் என்பவற்றில் எனது படைப்புக்களைக் காணலாம்.
எழுத்துக்கள் என்றும் வலிமையானவை. நல்ல கருத்துக்கள் மக்களிவையே பகிரப்படவேண்டும். நம் சிந்தனைகள் தெளிவு பெற வேண்டும். தமிழ் மொழி என்றும் உயிர் வாழ வேண்டுமென்ற வகையில் எனது எதிர்கால எழுத்துலக இலட்சியங்களாகக் கொண்டு விழிப்புணர்வூட்டும் படைப்புக்களை தொடர்கின்றேன்.
