நான் ஏதும் செய்யவில்லை தானாக நடந்தது அதுவே
பொழுதை நான் புடிக்கவில்லை அது பாட்டுக்குப் போகின்றது
புல்லை நான் வளர்க்கவில்லை தாலாட்டிக் குதிக்கின்றது
மூச்சை நான் விடவில்லை மூச்சும் என்னை விடவில்லை
நான் ஒன்றும் செய்யவில்லை தென்றல் மட்டும் தீண்டிச் செல்லும்
புன்னகைத்து நன்றி சொன்னால் முகத்தினிலே முத்தமிடும்
வானுயரும் வெளி அளந்தால் கண்களும் மனசு ஆகும்
விண்வெளியும் புல்வெளியும் முன்நெளியும் கோலமிகு வாழ்வு இது.
கட்டி போட மனசை இங்கே கயிறுடன் ஆளுண்டா?
நான் சென்னை வாசி . ஆனால் வாசிப்பதில்லை . தொலை காட்சி தான் வாழ்க்கை . படித்தது பட்டம் . எல்லாம் மறந்து விட்டது .
வயது அம்பத்து நான்கு . சு ரவி வாழ்ந்த மயிலை எனக்கு மூச்சு . கிரேசி மோகன் வாழும் மந்தவெளி எனக்கு சிந்து வெளி .
சொந்தமாய் தொழில் . போட்டியான வாழ்க்கை . சிவாஜி பிடிக்கும் . மெல்லிசை மன்னர் என்றால் உயிர் . சுஜாதா எனக்கு பக்கத்து தெரு . பாலகுமாரன் கூப்பிடு தூரத்தில் . மணமானவன் . மனைவி தனியார் நிறுவனத்தில் பணி . விளக்கேற்றுவது நான் தான் ஒரு மகன் . கல்லூரியில் . கர்நாடக சங்கீதம் பயின்று கச்சேரியும் செய்து வருகிறான் .எழுத்து எனக்கு பிடிக்கும் .
