கொடி தனை ஏந்தும்!
கவிஞர் இடக்கரத்தான்
இந்திய தண்டனைச் சட்டம் விரைந்து
எதைச் செய்ததுஎனத் தெரியலே – அதை
முந்தியில் செருகியும் ஊழல் செய்வார்
முற்றும் மறைத்தல் சரியிலே!
ஒளிக்கற் றைதனில் ஊழல் செய்தார்
ஒழிந்து திரிவார் நன்று – சட்டம்
எளிதாய் வாய்தா வழங்கியும் நீதியை
எறிந்தே வீசிடும் கொன்று!
எத்தனை வருடங்கள் வழக்குத் தொடருது
என்று தானிது முடியும்? – வழக்கு
இத்தனை வருடம் தொடர்ந்து நடப்பின்
என்று அவலம் வடியும்?
பசியைப் போக்க உணவைத் திருடிய
பாமரன் மறுநாள் சிறையில் – நாட்டை
ருசித்துப் புசிக்கும் பாதகர் அழகாய்
பளபளப் பார்குளிர் அறையில்!
முரண்பா டதுவும் நீதித் துறையை
முற்றும் அரித்து வருகுது – நாட்டைச்
சுரண்டும் அரசியல் தனமும் நீதியைச்
சுட்டும் பொசுக்கிடக் கருகுது!
வழக்குரை ஞர்தமில் பாதிப் பேரும்
வாய்மை தனைப்பொய் ஆக்குறார் – உயர்
கிழக்கை மேற்கெனச் சொல்லும் திறனால்
கயவரின் கவலை போக்குறார்!
வண்ணம் மாறிடும் பச்சோந் திகள்போல்
வகையாய் மாறும் தீர்ப்பு – தம்
எண்ணம் போன்று தீர்ப்பை மாற்றிடின்
எங்ஙனம் வாழும் ஈர்ப்பு?
அன்று கொல்லும் அரசனும் இல்லை
ஆண்டவன் கல்லெனும் தொல்லை – நீதி
கொன்று குவிக்கும் சட்டம் தன்னால்
கொடுமைக் கேது எல்லை?
நாமும் அமைதி காப்பது இழிவு
நிலையிது தொடருதல் அழிவு – இனித்
தாமதம் இன்றியும் வாள் எடுப்போம்
தர்மம் சாயுதல் தடுப்போம்!
கவிஞர் இடக்கரத்தானின் கவிதை அபாரம்! சாட்டை அடி! சபாஷ்!