பாலின சமத்துவம் ஏற்பட வேண்டாமா?

தில்லி மாணவி பாலியல் வன்கொடு மைக்கு உள்ளாகி இறந்த பின், உறைந்து கிடந்த பொதுப் புத்தியில் சில விமர்சனங் களும், கேள்விகளும் எழுந்தது. மக்கள் ஆவே சப் பட்டனர். அதைத் தொடர்ந்து வினோதினி, வித்யா, கோமதி என ஆசிட் வீச்சில் மரண மடைந்த செய்திகள் ஆறாவடுக்களாக, காட்சி யளிக்கிறது. இப்போது மும்பையில் ஒரு இளம் பெண் பத்திரிக்கையாளர் பாலியல் பலாத்காரத் திற்கு ஆளாகியுள்ளார். பத்திரிக்கையாளர்க ளும், பொதுமக்களில் சிலரும் இடதுசாரி சிந் தனையாளர்களும், போராடி வருகின்றனர்.

ஒருநாள் நடத்தும் ஆவேசப் போராட்டங்கள் கடந்து, சில நடவடிக்கைகளின் தேவைகள் குறித்து என்ன கருதுகிறோம்? சட்டம் செய் யும் கடமைகளையும், சட்டத்தை மீறாத மன நிலையையும் மக்கள் மனதில் உருவாக்கிட என்ன செய்யப் போகிறோம்? என்ற துணைக் கேள்விகள் விவாதிக்கப் படாமல் இப்பிரச் சனைக்குத் தீர்வு காணமுடியாது..ஜே.எஸ் வர்மா தலைமையிலான குழு வெகுவிரைவில், தனது பரிந்துரைகளை அளித்தது. வழக்கம் போல் அரசு தனது, இயந் திரங்களான ராணுவம், காவல்த் துறை ஆகி யோரின் பாலின அத்துமீறல்களை நியாயப் படுத்தும் விதத்தில், அவசரச் சட்டத்தை முன் வைத்து, வர்மா குழுவின் அறிக்கையை நீர்த் துப் போகச் செய்து விட்டது.

ஏற்கனவே குழந் தைகள் மீதான பாலியல் வன்கொடுமைகளை தடுக்கும் சட்டத்தை, 2012 முதல் பாதியில் நாடாளுமன்றம் நிறைவேற்றிய பின்பும் கூட, சிறுமிகள் பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளா வது குறையவில்லை என்பது கவலைக்குறி யது. இவை சொல்லும் செய்தி இந்தியாவில் சட்டங்களைக் கடந்த அணுகுமுறைத் தேவைப் படுகிறது என்பதாகும். இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் ராஜஸ்தான் அரசுக்கும், விசாகா மற்றும் குழுவினருக்கும் இடையிலான வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்கி சில வழிகாட்டுதல்களையும் 1997 ன் போதே கொடுத்துள்ளது. பணிபுரியும் இடங்களில், பெண்கள் மீதான வன்முறையை ஒருபோதும் அனுமதிக்க முடியாது.

அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் 32 வது பிரிவு வழங்கியுள்ள “சுயமரியாதையுடன் கூடிய வேலை என்ற அடிப்படை உரிமையைப் பாதுகாக்கும் வகை யில் பாலியல் பலாத்கார நடவடிக்கையைத் தடுத்து நிறுத்தவும், அனைத்து விதத்திலும் பெண்கள் மீதான பாரபட்சத்தை ஒழித்திடும் வகையிலும், ஐ.நா. சபை நிறைவேற்றிய தீர் மானத்திற்கு, இந்திய அரசு 1993 ல் ஒப்புதல் வழங்கியுள்ளது. அதன்படி, பெண்கள் சம உரிமை கொண்டவர்களாக மதிக்கப் பட வேண்டும்”, என உச்ச நீதிமன்றம் வலி யுறுத்தியுள்ளது.

ஆனாலும் இந்தியாவில் பாலி யல் வன்கொடுமைகள் பணிபுரியும் இடங் களிலோ, இதர பகுதிகளிலோ குறையவில் லை, மாறாக அதிகரித்துள்ளது என்பதையே தொடர்ந்து வரும் செய்திகள் வெளிப்படுத்து கின்றன. இதற்குக் காரணம், சட்டங்கள் குறித்தும், தண்டனையின் காலம் மற்றும் தன்மை குறித்தும் நம் சமூகத்தில், பெரும் பான்மை மக்களுக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை. அதை, திரைஅரங்குகளில் அரசு செய்திப்பிரிவின் விளம்பரமாகவோ அல்லது தொலைக்காட்சி மற்றும் எஃப். எம். ரேடியோக்களில் விளம்பரங் கள் செய்தோ மக்களைச் சென்றடையச் செய்திருக்க முடியும். அடுத்தடுத்த ஆண்டுக ளில் பாடத்திட்டங்களில் சேர்ப்பதன் மூலமும் இளம் தலைமுறையை நெறிப்படுத்த முயன் றிருக்க முடியும்.அரசுகள் இவை குறித்து கவலை கொள் வதில்லை.

இதனால் ஒருநாள் செய்தி என்ற அளவில் மட்டும் பல சட்டங்கள் குறித்த விவா தம் நின்றுவிடுகிறது. தொடர்ந்து மக்கள் மன தில் நீடித்து நிற்கும் வகையில் இடம் பெறாமல் ஒதுக்கப் பட்டு விடுகிறது. குறிப்பாக பண் பாட்டு ரீதியில் பெண் ஆணுக்குக் கீழான, இரண்டாம் பாலினம் என்பதும், அவள் ஒரு நுகர்வுப் பொருள் என்ற கருத்தும் ஆழமாக வேர்பரப்பி நிற்கும் இந்திய சமூகத்தில், அரசுகள் எடுக்கும் மேற்குறிப்பிட்ட நடவடிக் கைகளுடன், மேலும் இரண்டு வித நடவடிக் கைகள் உடனடியாகத் தேவைப் படுகின்றன. ஒன்று பெண் ஆணுக்கு இணையானவள் என்ற கருத்தை நிலை நிறுத்துவது. இரண்டு ஆண், பெண் உடல் குறித்த பாலின புரி தலுக்கானக் கல்வி. இது குறித்து இன்றளவும் முழுமையான ஏற்பு மனப்பான்மை உருவாகவில்லை. அவ் வளவு எளிதானதும் அல்ல.

ஆனால், உடல் கவர்ச்சி குறித்து விளம்பரங்கள் ஏற்படுத்தி இருக்கும் தாக்கம் குறைய, பாலினம் குறித்த அறிவு தேவைப் படுகிறது. விளம்பரம் மற்றும் திரைக்காட்சி அமைப்பு, தனிநபரின் அந்தரங் கங்களை, காட்சிப் படமாக்கி கையில் உள்ள செல்போன் மூலம் ஒளிபரப்புகிற ஏற்பாடு, ஆகியவை அதிகரித்துள்ளதை, அனைவரும் அறிவோம். ரெய்டில் ஆபாச சி.டிக்கள் பிடிபட் டன என்பதை ஊடகங்களில் தொடர்ந்து செய் தியாவதையும் கவனித்து வருகிறோம். இந்தச் செயல்களை மாற்றுவதற்கும், ஆரோக்கிய உறவை உருவாக்கவும், மனவிருப்பங்கள் எதிர் பாலின கவர்ச்சியைக் கடந்து நீடித்து நிற்கும் உறவு என்பதைப் புரிந்து கொள்வதற்கும், பாலியல் குறித்த கல்வித் தேவை படுகிறது.

ஆண், பெண் உடல் குறித்து, உடலியல் இயக்கம் குறித்து தெரிந்து கொள்வதற்கான வாய்ப்பு கல்விமுறையின் மூலம் தான் அதி கரிக்கும் என்பதே அனுபவம். ஆப்பிரிக்கக் கண்டத்தின் சகாரா பகுதி நாடுகளில் 33 சதமான பெண்கள் 18 வயதை அடைவதற் குள்ளாகவே பாலியல் பலாத்காரத்திற்கு ஆளா கினர் என்றும், பாலியல் கல்வி கொடுக்கத் துவங்கிய பின் ஓரளவு குறைந்துள்ளது என் றும் ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர்.வளர்ந்த நாடுகளில் எய்ட்ஸ் தடுப்பு நடவடிக்கைகளுக்காக துவங்கிய பாலியல் கல்வி தற்போது, பல்வேறு வகையில் பதின் பருவ இளைஞர்களைப் பயிற்றுவிக்கப் பயன் படுகிறது, எனக் குறிப்பிடுகின்றனர். அதிலும் குறிப்பாக பாலினம் குறித்த புரிதலை மேம் படுத்துவதற்கான கல்வி கற்றுக் கொடுக்கப் படுகிறது. கேரியன் லிங்டோ என்ற அமெரிக்க ஆசிரியர், “பெண் என்ற முறையில் பாலியல் துன்புறுத்தலுக்கு ஒரு பெண் உள்ளாகிறாள்.

ஆண் என்ற முறையில் அந்த துன்புறுத்தலை செய்பவனாக ஒரு ஆண் உள்ளான். இதில் இருவரும் சமமான மனிதர்கள் என்ற புரிதல் இல்லாததன் விளைவே மேற்படி தவறு களுக்கு காரணமாக அமைந்துள்ளது, என் பதை எனது மாணவர்களுக்கு போதிக்கி றேன்” என்று கூறுகிறார். இது உடனடி பலனைத் தரவில்லை என் றாலும், ஒருசில ஆண்டுகளில் நல்ல பல னைத் தரும் என எதிர்பார்ப்பதாகக் கூறுகி றார். மேலும் மது இன்று பெண்கள் மீதான தாக் குதலுக்கு ஒரு காரணமாக இருப்பதையும் கணக்கில் கொண்டு செயலாற்ற வேண்டியுள் ளது, எனக் குறிப்பிடுகிறார். மும்பை பத்திரி கையாளர் மீதான தாக்குதலுக்கும் போதை ஒருகாரணம் எனக் கூறப்படுகிறது. புத்தாண் டுக் கொண்டாட்டத்தில், பண்டிகை நாள்க ளில், குடும்ப விழாக்களில், கோவில் திரு விழாக்களில் என எல்லா பொது நிகழ்வு களிலும், மது பானம் விற்பனை அதிகரித்துள் ளது.

இக் கொண்டாட்டங்களில், பெண்கள் காணாமல் போவதும், வன்கொடுமைகளுக்கு ஆளாவதும் இடம் பெறுகிறது. இதில் இளை ஞர்கள் பெரும்பாலும் ஈடுபடுவது, எதிர்கா லத்தை மிகுந்த துயரத்திற்கு கொண்டு செல் லும். எனவே பாலியல் வன்முறைகளையும், மது அருந்துவோர் எண்ணிக்கை அதிகரிப் பதையும், இணைத்துப் பார்த்து செயல்பட வேண்டியதை அரசுகள் உணர வேண்டும்.பாலியல் கல்வி மற்றும் ஆலோசனை மையங்கள், வளர்ந்த நாடுகளில் பதின் பருவ இளைஞர்களுக்கு பயனுள்ளதாக இருக்கிறது, என சமூக ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனர். நடுத்தர குடும்பங்கள் மற்றும் பெற்றோர் இருவ ரும் வேலை செய்யும் குடும்பங்களைச் சார்ந்த மாணவர்கள், வீடுகளில் பெரும் பாலும் தனி யாக இருப்பதும் ஒருவகையில் வக்கிர மன நிலையை ஏற்படுத்தத் துணை செய்கிறது, என்ற தகவலையும் கணக்கில் கொண்டு செய லாற்ற வேண்டியுள்ளது.

சீனாவின் பள்ளிக ளில் பாலியல் கல்வி போதிக்கப்படுகிறது. இதன் மூலம் பாலியல் வன்கொடுமைகளின் எண்ணிக்கை குறைந்துள்ளதாகவும் கூறு கின்றனர். மேலும் 1972 காலங்களில் அறிமுகப் படுத்தப்பட்ட சில சட்ட நடவடிக்கைகள் 1997 காலங்களில் திருத்தப்பட்டு அமலாகிய நிலையிலும், பாலியல் கல்வி மற்றும் கவுன் சிலிங் காரணமாகவும், பாலியல் வன்கொடு மைகள், எண்ணிக்கை சீனாவில் குறைந்தது, என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகின்றனர். ஃபிரான்ஸ் போன்ற நாடுகளில் 1970 களுக்குப் பின் தான் பாலியல் கல்வி பள்ளிகளில் அறிமுகம் செய்யப் பட்டதாகவும், அது பாலியல் பலாத்கார நடவடிக்கைகளைக் குறைத்திட உதவி செய்ததாகவும் சொல்கின்றனர். இதே போன்று வேறு சில நாடுகளும் தங்கள் அனுபவத்தை வெளிப்படுத்தியுள்ளன.

இத்தகைய அனுபவங்களில் இருந்தே, பாலியல் கல்வி மற்றும் ஆலோசனை மையங் கள் பள்ளிகளில் தேவைப் படுகிறது. இந்தியா வில், இதுவரை எய்ட்ஸ் தடுப்பு மற்றும் சிகிச்சை குறித்து அறிவதற்கான முறையில் தான் பாலியல் கல்வி குறித்து ஆய்வு மேற் கொள்ளப்பட்டுள்ளது. 2010 ல் மும்பையில் நடந்த ஆய்வு மூலம் 15-29 வயதுக்குற்பட்ட இளைஞர் பிரிவினரிடம் குறிப்பிடத் தகுந்த விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தப் பட்டதாக தெரிவிக் கின்றனர். அதாவது இந்தியாவில் எய்ட்ஸ் பாதிக்கப்பட்டோரில் 31 சதமானோர் 15 முதல் 29 வயதுக்கு உட்பட்டவர் என்ற செய்தி தந்த அதிர்ச்சியில் இருந்து மீள முடியவில்லை.

ஆனாலும் ஆய்வின் அடிப்படையில் மேற் கொண்ட கவுன்சிலிங் (ஆலோசனைகள்) நல்ல பலனைத் தந்துள்ளது என்பது ஆறுத லான செய்தி.. விரிவான முறையில் உளவியல் வளர்ச்சிக்கான வகையில் பாலியல் கல்வி மற்றும் ஆலோசனைக்கான சூழலைப் பதின் பருவ இளைஞர்களுக்கு உருவாக்குவது அவசியம் என்பதையும் ஆய்வு குறிப்பிடுகிறது. அதேபோல் விசாகா வழக்கில் கொடுக்கப் பட்ட வழிகாட்டுதல் படி பாலின சமத்துவத் திற்கான நட்புரீதியிலான செயல்பாட்டை அனைத்து மட்டங்களிலும் அமலாக்குவது குறித்தும், மக்களின் எழுச்சிகள் உருவாகி யுள்ள இன்றைய சூழலில் திட்டமிட வேண் டும்.

இல்லையென்றால் எதிர்பாலின கவர்ச் சியை உருவாக்கும் விளம்பரங்களும், பெண் ஒரு நுகர்வுப் பண்டம் என்ற எண்ணமும் மட்டுமே மேலோங்கி நிற்கும்.

பதிவாசிரியரைப் பற்றி