இப்படிக்கு இது கடவுள் மொழி…
கவிஜி
சட்டென தலை இழுத்துக்
கொண்ட பெரு
மழைக்குள் உன் துளிகள் அமிலம்..
யாருமற்ற வெளிக்குள்
வேகம் குறைத்திட்ட நீ
நிற்க மட்டுமில்லை…
யாவரும் நலமாகிட துடிக்கும்
சிறகுக்குள் சதிராடும்
தென்றலை
கொல்வது உன் சுபாவம்…
மூச்சுக்குள் உன் சிரிப்பு
முண்டியடிப்பதில்
முரண்பட்டவனாவதைத் தவிர
வேறு என்ன செய்ய முடியும்…
அத்தனை சரிகளையும் ஒரு
தவறாய் கலைத்து விட்ட
நீ வரைய வரைய
அழிந்து கொள்ளும் ஓவியம்…
காதுக்குள் அசரீரியாய் அணத்தும்
அற்புதக் குவியல்களுள் உன்
குரலும் கலப்பதில் நான்
சாத்தானாவதை நெருங்குகிறேன்…
இப்படிக்கு இது கடவுள் மொழி…
கவிஜி
