ஆரோக்கியவதியான ஹெய்சல்

0

முனைவர் நா. தீபா சரவணன்
உதவிப் பேராசிரியர்
ஸ்ரீ இராமகிருஷ்ணா மகளிர் கலை அறிவியல் கல்லூரி, கோவை.

 ஆரோக்கியவதியான ஹெய்சல்

“மேடம் வெளில போயிருக்காங்க.”

வாட்ச்மேன் கூறினார். அவருடைய குரலிலும் பார்வையிலும் ஒரு அலட்சியம் தெரிந்தது. ஃப்ளாட்டில் குடியிருப்பவர்களை குறித்தோ பார்க்க வருபவர்களை குறித்தோ யோசிப்பது தேவையில்லாதது தன்னுடைய காவல் வேலையை தவிர நான் மற்ற எதையும் எண்ணத் தேவையில்லை என்ற உணர்வில் பாதி நரைத்த மீசை, மீசைக்கு கீழ் உதடுகளில் புகையிலை கரையுடன் நின்றான்.

என்ன? ஆனா நான் போன் செய்தபோது சாவிய இங்கே கொடுக்கிறேன் என்று சொன்னாங்களே என்று தயக்கத்துடன் கூறினான்.

”ஆனா இங்க தரலையே ……..” வாட்ச்மேன் உதட்டைப்  பிதுக்கினார்.

உள்ளிருந்து பொங்கி வருகின்ற கெட்ட வார்த்தைகள் வெளியில் வராமல் அடக்க மிகவும் சிரமப்பட்டான்.

மெசேஜ் ஏதாவது!………..

நோ.

ஜேம்ஸ் திரும்பி நடந்தான். அதற்குள் ஹெய்சல் தனது இருசக்கர வாகனத்தில் வந்தாள்.

சாரி சாரி சாவிய எப்பவும் போல பேக்ல போட்டுட்டு ஆபீஸ்க்கு போயிட்டேன் அதுக்கப்புறம் தான் ஞாபகம் வந்துச்சு ஸ்கூட்டியிலிருந்து இறங்குவதற்கு முன் கூறினாள்.

ஜேம்ஸ் அவளை பின்தொடர்ந்தான். பிளாட் நான்காவது மாடியில். லிஃப்டில் போகும்போது ஜேம்ஸிடம் அவனுடைய புதிய திருமண வாழ்க்கை அனுபவத்தை பற்றி கேட்டதற்கு அவன் மௌனமாக தலையை மட்டும் ஆட்டினான். லிப்ட் மிகவும் மெதுவாக செல்வதாக அவனுக்குத் தோன்றியது. இதற்கு முன்பு இந்த லிப்ட் ஒரு முத்தத்தை முடிப்பதற்கு கூட இடம் கொடுக்காது இருந்தது. அந்த உணர்வில் ஜேம்ஸ் ஹெய்சலின் முகத்தை பார்த்தான். அவளும் ஏதோ நினைவில் இருந்தாள்.

லிஃப்ப்ட் ல இருந்து இறங்கி ஹெய்சல் கையில் இருந்த பேக்கில் இருந்து சாவியை வெளியில் எடுத்தாள். கதவை திறந்த பிறகு முதலில் அவனை உள்ளே செல்ல அனுமதித்தாள்.

ஜேம்ஸ் கடந்து சென்றது ஏற்கனவே பழக்கமான காட்சிகளுக்குள்தான். .அழுக்கு படிந்த ஆடைகளும், வீசி எறியப்பட்ட சிகரெட் துண்டுகளும், கரிந்த தீப்பெட்டிக்குச்சிகளும்,  சமீபத்திய இதழ்களும், வர்ணங்கள் முழுமை அடையாத பெயிண்டுங்குகளும்   அடங்கிய ஒரு கொளேஷ் அ ஆக வரவேற்பறை. ஒரு சுவரில் சணல் நார்களால் ஆன அலங்காரப் பொருட்களும், ஹிட்லர் வேடமணிந்த சாப்ளினும் அதுக்குக் கீழே டெரகோட்டா சிலைகளும்.

லைட்டரின் சத்தம் கேட்டு ஜேம்ஸ் திரும்பிப் பார்த்தபோது ஹெய்சல் சிகரெட்டை பற்ற வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.  ஃப்ளாட்டுகளுக்கிடயில்  ஒரு குழந்தை சிவப்பு நிற மூன்று சக்கர சைக்கிள் ஓட்டி நகர்ந்து சென்றது. ஹெய்சல் கதவைச் சாத்தினாள். ஜெயிம்ஸ் புத்தகச் சல்ஃபிற்கு அருகில் சென்றான்.

பல நாட்டினுடையவும் பல காலத்தினுடையவும் எழுத்தாளர்கள் ஒதுங்கியிருந்து ஜேம்ஸை வரவேற்றார்கள்.  அவர்களைப் பற்றி எல்லாம் இதே அறையில் மூன்றில் சேயரிலும் கீழுமாக உட்கார்ந்து இருவரும் நிறைய விமர்சித்திருக்கிறார்கள். அதற்கிடையில் பிராண்டி கலந்த காபி எவ்வளவு கொடுத்திருப்போம் என்பதற்கும் எவ்வளவு சிகரெட்டுகளை ஊதித் தள்ளினோம் என்பதற்கும் அளவில்லை. ’ஒரு சந்தோஷமான மரணம்’ என்ற புத்தகத்தின் மேல் அட்டையில் அல்பேர்கம்யூ சிகரெட் ஊதுவது அவர்களுக்கு எப்போதும் தூண்டுதலாக இருந்தது.

”உனக்கு சிகரெட் வேண்டுமா?” என்று ஹெய்சல் கேட்டாள் ”நிறுத்திட்டே ஜேம்ஸ் கூறினான்.

”ஓஹோ……….. ஹெய்சல் அற்புதம் கலந்த குரலில் சத்தமாக கூறினாள். அவள் ஊதின புகை வளையங்களுக்கு அப்புறம் நின்றுகொண்டு ஜேம்ஸ் புத்தகங்களைத் தேடிக் கொண்டிருந்தான்.

”என்னோடதுங்கறதுக்காக எடுக்காமல் இருக்க வேண்டாம்…. வேணும்னா……….” ஹெய்சல் கூறினாள்.

அந்த நேரத்தில் ஜேம்ஸின் கையிலிருந்து சித்தாந்த புத்தகம் உண்மையில் ஹெய்சல் வாங்கியது. முதல் தாளின் மேல் பாகத்தில் அவளின் கையொப்பம் இருந்தது. வாங்கின தேதியும். ஜேம்ஸ் தான் வாங்குகிற புத்தகங்களில் கையொப்பத்திற்கு பதிலாக தெளிவாக தனது பெயரை எழுதுவது தான் வழக்கம் அதுக்கு கீழே எங்கிருந்து வாங்கினோம் என்ற இடப்பெயரையும் எழுதுவான். அவனின் நினைவுகள் ஒவ்வொரு இடத்தோடு சம்பந்தப்பட்டவை.  ஹெய்சலினுடையது காலத்தோடு.

புத்தகங்களைக் கண்டெடுத்த உடன் ஜேம்ஸின் வேலை பாதி முடிந்தது. அதையும் எடுத்துக் கொண்டு தனது ஆடைகளை தேடுவதற்காக அவன் படுக்கை அறைக்குப் போனான். தானும் ஹெய்சலும் ஒருவரோடு ஒருவர் இணைந்த சேர்க்கையினுடைய மணமும் சூடும் அதற்குள் இருக்கிறது என்று அவனுக்த் தோன்றியது. சுவற்றில் பெரிய கண்ணாடியிலிருந்து பிரதிபிம்பம் அவனை உற்று நோக்கியது.

இரண்டு கப் காபியும். ஒரு ஷாப்பிங் பேகுமாக ஹெய்சல் வந்தது கண்ணாடியில் தெரிந்தது. ஷாப்பிங் பேகையும் ஒரு கப் காப்பியையும் அவள் ஜேம்ஸிற்கு நேராக நீட்டினாள். இரண்டையும் அவள் நிராகரிக்கவில்லை. காப்பியில் எப்போதும் போல அவள் கொஞ்சம் பிராண்டி கலந்திருந்தாள். பிராண்டி கலந்த காப்பி அவனுக்கு மிகவும் பிடிக்கும்.

”காபி இனியும் கொஞ்சம்  வேணுமா?” என்று ஹெய்சல் கேட்டாள்.

“போதும்!” ஜேம்ஸ் கப்பை திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டு ஷாப்பிங் பேகில் இருந்து துணிகள் எடுத்துவைத்துக் கொண்டிருந்தான். ஹெய்சல் காலியான கப்புகளுடன் வெளியில் போனாள்.

தன்னுடைய சில ஆடைகள் ஹெய்சல் தேர்ந்தெடுத்தவை என்பதை அவன் நினைவு கூர்ந்தான். கருமையான நிறஙகளில் குறுக்கும் நெடுக்கும் வரைபோட்ட சட்டைகளில் அவளுக்கு விருப்பம் அதிகம்.  பாத்திக் பிரிண்ட் இட்டவையிலும்.

ஜேம்ஸ் ஒரு சட்டையை எடுத்து விரித்துப் பார்த்தான். அதன் நிறம் மங்கி இருந்தது. ஒரு வருடம் முன்பு சென்னையில் சென்றபோது பாண்டிபஜாரில் வாங்கியது. அப்போது ஹெய்சலும் உடன் இருந்தாள். அதை நினைக்கவே அதன் தொடர்ச்சியாக ஒரு மாலை நேர மெரினா பீச்சும், இரண்டு செவலைக்குதிரைகளும் ஜேம்ஸின் மனதில் தெளிந்தது. ஏராளமான பட்டங்கள் பறக்கின்ற வானத்தின் கீழ் அவனையும் ஹெய்சலையும் சுமந்து குதிரைகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தன. பீச் முழுவதும் சிரிப்பு முழங்கியது.

நீ போன பின்னே நான் கொஞ்சம் குண்டாயிட்ட்னோன்னு ஒரு சந்தேகம். கையில் சிகரெட்டுடன் படுக்கை அறையின் கதவருகே நின்று கொண்டு சொன்னாள்.

ஜேம்ஸிற்கு  அவளது உடலை கவனிக்க வேண்டியதாயிற்று. அவன் அப்படிப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கவே அவள் அவனை நோக்கி மெதுவாக நடந்தாள்.  நடப்பதற்கிடையில் சிகரெட்டை ஒருமுறை இழுத்து ஊதிவிட்டு மீதி பாகத்தை எங்கே என்று பார்க்காமல் வீசிவிட்டு மேலாடையின் பட்டன்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்து விட்டு தன்னுடைய சலனத்தை நாடகீயமாக்கினாள். ஜேம்ஸ் சலனமற்றுப்  பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். ஹெய்சல் அவனுக்கு மிகவும் அருகில் வந்தாள் அவளுடைய மூச்சுக்காற்று தன் முகத்தை சுட்டுவிடும் என்று பயந்தான். அவன் ஏதோ கூற வாயைத் திறப்பதற்குள் அவனுடைய உதடுகளை தனது சுண்டுவிரலால் மூடினாள். ஷாப்பிங் பேக் தனது பிடியிலிருந்து நழுவி தரையில் விழுவதை அவனால் தடுக்க முடியவில்லை. பிறகு இரு கைகளால் ஆவேசத்தோடு அவன் ஹெய்சலை உடலோடு சேர்த்து அணைத்தான்.

அப்போது அவள் சொன்னாள். ”எனக்கு இதுதான் தெரிய வேண்டி இருந்தது. இனி உனக்கு போகலாம். நான் சாவியை வாட்ச்மேன் கிட்ட குடுக்காமல் விட்டது இதற்காக மட்டும்தான்.”

ஜேம்ஸிற்கு ஒரு புயல் காற்றில் சிக்கியது போல் இருந்தது. ஹெய்சல்….. ஹெய்சல்……. என்று நிர்கதியாக அழைக்கிற அவனை தன் உடலிலிருந்தும், படுக்கை அறையிலிருந்தும் வெளியில் தள்ளினாள்.

நான்காவது மாடியில் குடியிருப்புகளுக்கிடையில் வராந்தாவில் சைக்கிள் ஓட்டிக் கொண்டிருந்த சிறுவன் திடீரென ஏதோ விழுவதைப்போல  ஒருவன் தன் முன்னால் விழுவதைக்கண்டு பயந்து விட்டான்.  அடுத்த விநாடி ஒரு ஷாப்பிங் பேகும் அவன் முன்னால் வந்து விழுந்தது. பேகிலிருந்து புத்தகங்களும் ஆடைகளும் சிதறின.

ஃப்ளாட்டின்  கதவை சத்தமாக இழுத்து அடைத்து விட்டு அவள் புறம் திரும்பி நின்றாள். பிறகு இந்த உலகிலேயே மிகவும் ஆரோக்கியவதியானப்  பெண்  தானே தான் என்ற கர்வத்துடன் அவள் சத்தமாக சிரிக்கத் தொடங்கினாள்.


மூல நூலாசிரியர்: சி.வி.பாலகிருஷ்ணன்
மொழி : மலையாளம்
தமிழில்: முனைவர்.நா.தீபா சரவணன்

பதிவாசிரியரைப் பற்றி

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *