“கந்தவேளே”
மீ.விசுவநாதன்
தீயவர்கள் செயலுக்குத் தீர்ப்பொன்று தீட்ட
தீப்பொறியால் வந்தசீலா ! தெய்வத்தாய் சக்தி
நேயமுடன் வேலோன்றை வெற்றிக்காய்த் தந்து
நெற்றிமோந்த முருகவேலா ! கார்த்திகைவான் பெண்கள்
தூயநினை வாகவுனைத் தூக்கிமகிழ் வேளைத்
துயரங்கள் தீர்த்ததேவே ! ஆறுமுக மொன்றாய்
ஆயகலை கற்றிடவே அன்னையவள் சேர்க்க
அழகான முகம்பெற்ற அருள்கந்த வேளே !
செந்தூரில் கடலோரம் சிரித்தபடி சூரன்
சிரங்கொய்தாய் ! பெருவீர தீரனானாய் ! பின்பு
அந்தப்பேர்ச் செயலுக்காய் தேவானைப் பெண்ணை
அளித்தவுடன் மணம்புரிந்தாய் ! அண்ணனவன் அன்று
வந்துதவி செய்தவுடன் வள்ளியின்கை கோத்தாய் !
மந்திரச்சொல் ஓங்கார மகிமைதனை உந்தன்
தந்தைக்கே உரைத்திட்ட சத்குருவு மானாய் !
தமிழானாய் ! என்நாவில் சத்தியமா னாயே !
(எண்சீர் விருத்தம்: வாய்பாடு: காய்,காய்,காய்,மா)
