பழமொழி கூறும் பாடம்
– தேமொழி.
பழமொழி: ஈடில்லதற்குப் பாடில்லை
மாட மழிந்தக்கான் மற்று மெடுப்பதோர்
கூட மரத்திற்குத் துப்பாகு மஃதேபோற்
பீடில்லாக் கண்ணும் பெரியார் பெருந்தகைய
ரீடில்லதற் கில்லைப் பாடு.
(முன்றுறையரையனார், பழமொழி நானூறு)
பதம் பிரித்து:
மாடம் அழிந்தக்கால், மற்றும் எடுப்பது ஓர்
கூடம் மரத்திற்குத் துப்பு ஆகும்; அஃதேபோல்,
பீடு இல்லாக்கண்ணும், பெரியார் பெருந் தகையர்;
ஈடு இல்லதற்கு இல்லை, பாடு.
பொருள் விளக்கம்:
உயர்ந்த மாடங்களைக் கொண்ட ஒரு மாளிகை சிதைந்துவிட்டால், (இடிபாடுகளைக் கொண்டு) மற்றொரு வீட்டின் கூடம் கட்டுவதற்கு அதன் மரங்கள் உதவும். அதுபோலவே, (பெருமையுடன் வாழ உதவும்) செல்வம் இல்லாது அழிந்து போனாலும், பண்பிற் சிறந்த பெரியோர் பெருந்தன்மை கொண்டவராகவே வாழ்வார்கள். (வறுமையிலும் நற்பண்புகளைக் கடைபிடிக்கும்) இணையற்ற அவர்களது பெருமையை அவர்கள் துன்பத்தில் படும்பாடு வெளிக்கொணரும்.
பழமொழி சொல்லும் பாடம்: கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே, மேன்மை குணம் பொருந்தியவர்கள் துன்பம் வந்த போதும் தம் உயர் குணத்திலிருந்தும் மாறுபடாதவர்கள் என்பதனை விளக்குகிறது இப்பழமொழிப் பாடல். உளி தாங்கும் கற்கள் சிலையாக உருவாகும் சிறப்பைப் பெறுவது போல, துன்பத்திலும் செம்மையாக வாழும் அவர்களது நற்பண்பு அவர்களது பெருமையை வெளிக்கொணர உதவுகிறது. எந்த இடரிலும் தன்மை மாறாத சான்றோர்களின் சிறப்பைக் கூற விரும்பிய வள்ளுவர்,
ஊழி பெயரினும் தாம்பெயரார் சான்றாண்மைக்கு
ஆழி எனப்படு வார். (குறள்: 989)
சான்றாண்மையின் கடலாக விளங்குபவர்கள், அழிவு தரக்கூடிய ஊழிக்காலத்தின் பொழுது கூடத் தனது உயர் குணங்களில் இருந்து பிறழாது, பண்பு மாறாதவர்களாகவே இருப்பார்கள் என்கிறார்.
