இது அவளின்…, தெருவாய் இருக்கலாம்.

0

 ரோஷான் ஏ.ஜிப்ரி 

துயர் செறிந்த மண்ணெங்கும்
தேவை இல்லாமல் ஒரு தெரு
வரம்பை மீறி வழியாகிறது
ஒரு கொத்து சொப்பனங்களுடன்
தனித்து நிற்கிறாள் மரமாய்
பச்சாதாபமற்ற ஊராயிருந்திருக்கும்
அவளது வெளியும்

பரீட்சயங்களின் தெளிவற்ற ஊகங்கள்
சரியும் பாகங்களில்
கண்குத்தி விரிய
முள்முருங்கை போல்
முறிப்பதற்கான முன்னெடுப்புகள்
முடக்கி விடப் படுகின்றன

அண்மிக்கும் கணங்கள்
விரசலில் உரச
கிலிகொள்ள கிழிபடுகிறது பூமனசு
நம்பிக்கைக்குரிய பாத்திரம்
தேடியலைகிறேன் அள்ளி எடுக்க
அவளுக்கு ஒரு சொட்டு
மருந்தாகவேனும் இருக்கட்டுமென்று

சிறிதளவு மனிதம் இருப்பதாக
நம்பத்தக்கவர்களும்
வீடுகளை உள்ளே வைத்து
சுவர்களை வெளியே கட்டுகிறார்கள்


குடில் தெரு முற்றத்தில்
வேலிகளை தாண்ட இயலாத
அவளது வேர்கள்
ஈரமற்று காய்ந்த நிலத்தில்
சுருண்டு ஒடுங்குகின்றன
கிளைகளற்ற மரங்கள்
விறகாவது இப்படித்தான்!
 

பதிவாசிரியரைப் பற்றி

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.