இந்தியாவின் ஏவுகணை நாயகன்

-மேகலா இராமமூர்த்தி

ஆர்ப்பரிக்கும் இயல்புகொண்ட கடலும் அமைதியாய்த் தவழும் அதிசயபுரியாம் இராமேசுவரத்தில், எளிய இசுலாமியக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஜைனுலாப்தீன் ஆஷியம்மா இணையருக்கு  மகனாய் அக்டோபர் 15, 1931இல் பிறந்தவர் அவுல் பகீர் ஜைனுலாப்தீன் அப்துல் கலாம் (Avul Pakir Jainulabdeen Abdul Kalam) எனும் இயற்பெயர்கொண்ட  ஆ.ப.ஜெ. அப்துல் கலாம் அவர்கள்.

இராமேசுவரத்திலுள்ள தொடக்கப்பள்ளியில் தமது பள்ளிப்படிப்பைத் தொடங்கிய அவர் குடும்பத்தின் வறிய சூழல் காரணமாய்ப் பள்ளி நேரம் தவிர்த்த பிறநேரங்களில் செய்தித்தாள் விநியோகிக்கும் பணியையும் மேற்கொண்டுவந்தார்.

பள்ளிக் கல்விக்குப் பின் திருச்சிராப்பள்ளி தூய வளனார் கல்லூரியில் (St. Joseph’s College) சேர்ந்து 1954ஆம் ஆண்டு இயற்பியலில் இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார். எனினும் இயற்பியல் துறையில் அவருக்கு அதிக நாட்டமிருக்கவில்லை. பின்பு 1955இல் சென்னையிலுள்ள எம்.ஐ.டியில் விண்வெளிப் பொறியியல் (aerospace engineering) படிப்பில் சேர்ந்தார்; 1960இல் அத்துறையில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்று, பாதுகாப்பு ஆராய்ச்சி மற்றும் மேம்பாட்டு அமைப்பான DRDOவில் (The Defense Research and Development Organisation) வானூர்தியில் மேம்பாடு செய்யும் (Aeronautical Development Establishment) பிரிவில் முதன்மை அறிவியலாளராய்ப் பணியில் சேர்ந்தார். இந்திய இராணுவத்துக்காகச் சிறிய ஹெலிகாப்டர் வகையைச் சேர்ந்த கவிகை ஊர்தியை (hovercraft) அப்போது வடிவமைத்துக் கொடுத்து தம் பணியைத் தொடங்கினார் கலாம் .

புகழ்பெற்ற விண்வெளி அறிவியலாளரான டாக்டர் விக்ரம் சாராபாய் (Dr. Vikram Ambalal Sarabhai) தலைமையின் கீழ், கேரளாவில் உருவாக்கப்பட்ட இராக்கெட் ஏவு மையத்தில் (Equatorial Rocket Launching Station) விண்வெளி ஆய்வுக்காக அமைக்கப்பட்ட இந்திய தேசிய விண்வெளி ஆராய்ச்சிக் குழுவிலும் (INCOSPAR) உறுப்பினராய்க் கலாம் இருந்தார்.

1963இலிருந்து 1971 வரையிலான அந்தக் காலக்கட்டத்தில் டாக்டர் சாராபாயோடு தாம் பணிபுரிந்த காலத்தை ஓர் அற்புதமான அனுபவம் என்று குறிப்பிடும் கலாம், அது குறித்து விவரிக்கும்போது…

”திருவனந்தபுரம் விண்வெளி மையத்தில் ஓர் இளம் பொறியாளராகக் கலவைப் பொருட்கள் தொழில்நுட்பம் (composite technology), வெடிபொருள்களை உருவாக்கும் முறைகள் (explosive systems), இராக்கெட் தொழில்நுட்ப முறைகள் (rocket engineering systems) என்று எனக்கான பணி இலக்குகளில் ஈடுபட்டிருந்த நான், டாக்டர் விக்ரம் சாராபாயிடமிருந்து அபாரமான ஆற்றலை உள்வாங்கிக்கொண்டேன். தொழில்நுட்பக் களத்தில் பிஞ்சுக்குழந்தையாக இந்தியா தத்தித் தவழ்ந்துகொண்டிருந்த அச்சமயத்தில், சொந்தமாகவே செயற்கைக்கோள் ஏவுகலங்களை (rockets) தயாரிப்பது பற்றிக் கனவுகண்டவர் டாக்டர் விக்ரம் சாராபாய். அந்த அளவுக்கு இந்திய அறிவியல் சமுதாயத்தின்மீது அவருக்கு நம்பிக்கை இருந்தது” என்று நெகிழ்ச்சியோடு குறிப்பிடுகின்றார்.

1969ஆம் ஆண்டு, இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி நிறுவனத்திற்கு (ISRO) மாற்றப்பட்ட கலாம், அங்கு இந்தியாவின் முதல் உள்நாட்டு செயற்கைக்கோள் செலுத்தி வாகனம் (SLV-3) திட்டத்தின் இயக்குநர் ஆனார். இந்த வாகனம், உரோகிணி செயற்கைக்கோளைப் புவிச்சுற்றின் அருகே 1980ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதத்தில் வெற்றிகரமாய் ஏவியது. இந்திய விண்வெளி ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தில் கலாம் பணிபுரிந்த காலத்தில் அவர் நிகழ்த்திய மிகப்பெரிய சாதனையாக இது கருதப்பட்டது.

அவருடைய இந்தச் சாதனையைப் பாராட்டி மத்திய அரசு அவருக்கு பத்ம பூஷண் விருதினை 1981இல் அளித்துப் பெருமைப்படுத்தியது.

1974இல் மேற்கொள்ளப்பட்ட இந்தியாவின் முதல்அணு ஆயுதச் சோதனையான புன்னகைக்கும் புத்தர் (Smiling Buddha) திட்டத்தைக் காண்பதற்காக ராஜா ராமண்ணா எனும் இயற்பியல் அறிஞரால் DRDOவின் பிரதிநிதியாக அழைக்கப்பட்டார் கலாம்.

அக்னி ஏவுகணை, கண்டம்விட்டுக் கண்டம் பாயும் ஏவுகணையான ப்ரித்வி போன்றவற்றை உருவாக்கும் திட்டங்களில் அப்துல் கலாம் தலைமைப் பங்கு வகித்தார்.  அதனால் ‘இந்திய ஏவுகணையின் தந்தை’ என்ற சிறப்பை அவர் பெற்றார். எனினும் இவற்றுக்கான பொருட்செலவு, காலவிரயம் குறித்து  அப்போது சில விமர்சனங்களும் எழவே செய்தன.

1990ஆம் ஆண்டில் பத்ம விபூஷன் விருதையும் இந்திய அரசு அவருக்கு வழங்கிக் கௌரவித்தது.

1992ஆம் ஆண்டு ஜூலை முதல் 1999ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் வரை பிரதமரின் தலைமை அறிவியல் ஆலோசகராகவும், பாதுகாப்பு ஆராய்ச்சி மற்றும் மேம்பாட்டு அமைப்பான DRDOவின் செயலாளராகவும் திகழ்ந்தார் அப்துல் கலாம். 1998 மே மாதத்தில் நிகழ்ந்த பொக்ரான் (Pokhran-II) அணுகுண்டுச் சோதனைகளில் அரசியல் ரீதியாகவும் தொழில்நுட்ப ரீதியாகவும் கலாமின் பங்களிப்பு இருந்தது. அதன் முதன்மைத் திட்ட ஒருங்கிணைப்பாளராக இயற்பியல் அறிஞர் ஆர். சிதம்பரத்தோடு இணைந்து பணியாற்றினார் அவர். நாட்டின் உயர்மட்ட அணு அறிவியலாளராக ஊடகங்களால் அப்போது அடையாளப்படுத்தப்பட்டார் டாக்டர் கலாம். எனினும் அந்தத் திட்டத்தின்மீதும் சில விமர்சனங்கள் வைக்கப்பட்டன. அவற்றைக் கலாமும், சிதம்பரமும் திட்டவட்டமாக மறுத்தனர்.

1998ஆம் ஆண்டு இதயவியல் நிபுணர் சோம ராஜு (B. Somaraju) என்பவரோடு இணைந்து இதய இரத்தக் குழாய்களில் பொருத்துவதற்கான கொரோனரி ஸ்டெண்ட் ஒன்றைக் கலாம் உருவாக்கினார். அது கலாம்-ராஜு ஸ்டெண்ட் (Kalam-Raju Stent) என்று அழைக்கப்பட்டது. இவ்விருவரும் இணைந்து 2012ஆம் ஆண்டு, காலநிலை மாறுபாடுகளால் பழுதடையாத கைக்கணினி (tablet) ஒன்றைக் கிராமப்புறங்களின் மருத்துவப் பயன்பாட்டுக்காக உருவாக்கினர்; அதன்பெயர் கலாம்-ராஜு கைக்கணினி (Kalam-Raju Tablet) என்பதாகும்.

2002ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற இந்தியக் குடியரசுத் தலைவர் தேர்தலில் வெற்றி பெற்று, இந்தியாவின் 11ஆவது குடியரசு தலைவராக 2002 ஜூலை 25ஆம் நாள் பதவியேற்றார் கலாம்.

திரு. ஆர். வெங்கட்ராமனுக்குப் பிறகுத் தமிழர் ஒருவர் குடியரசுத் தலைவர் ஆகிறார் என்ற வகையில் தமிழர்களுக்கு அது பெருமிதத்தைத் தந்தது.

அதற்கு முன்னதாகவே கலாம் அவர்கள் மத்திய அரசால் பாரத் ரத்னா விருது வழங்கிச் சிறப்பிக்கப்பட்டிருந்தார். சர்வபள்ளி இராதாகிருஷ்ணன், ஜாகிர் ஹுசைன் எனும் இரு இந்தியக் குடியரசுத் தலைவர்களைத் தொடர்ந்து, இந்தியாவின் மிக உயரிய விருதான ’பாரத் ரத்னா’ விருதை வென்ற மூன்றாவது குடியரசுத் தலைவர் கலாமே ஆவார். அத்தோடு, குடியரசுத் தலைவர் பதவியை ஏற்ற முதல் அறிவியலாளர் எனும் பெருமையும் அவரையே சாரும். 2007ஆம் ஆண்டு வரை ஐந்து ஆண்டுகள் குடியரசுத் தலைவராகப் பதவி வகித்த கலாமை “மக்களின் ஜனாதிபதி” என்று அனைவரும் அன்போடு அழைத்தனர்.

2007ஆம் ஆண்டு குடியரசுத் தலைவர் தேர்தலில் மீண்டும் போட்டியிட நினைத்த கலாம், பிறகு சில காரணங்களால் அந்தத் தேர்தலில் போட்டியிட விரும்பாமல் விலகினார். ஆனால் அதன் பின்னரும் கல்விசார்ந்த தம் பணிகளுக்கு அவர் ஓய்வளிக்கவில்லை.

ஷில்லாங்க், அகமதாபாத், இந்தோர் ஆகிய இடங்களிலுள்ள இந்திய மேலாண்மைக் கல்வி நிறுவனங்களில் (Indian Institute of Management) வருகைப் பேராசிரியராகப் பணிபுரிந்தார். திருவனந்தபுரத்திலுள்ள இந்திய விண்வெளி அறிவியல் மற்றும் தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தில் வேந்தராகவும், சென்னை அண்ணா பல்கலைக்கழகத்தின் விண்வெளிப் பொறியியல்துறைப் பேராசிரியராகவும், மேலும் பல கல்விக்கழகங்களில் சிறப்புநிலைப் பேராசிரியராகவும் பணிபுரிந்த பெருமைக்குரியவர் டாக்டர் கலாம்.

இவ்வாறு இந்திய இளைஞர்களோடு தொடர்ச்சியாக உரையாடுவது, அவர்களுக்குப் பாடம் நடத்துவது போன்றவற்றில் இறுதிவரை தணியாத தாகமும் விருப்பமும் கொண்டவராகவே விளங்கினார் அவர்.

‘அக்கினிச் சிறகுகள்’ என்ற பெயரில் தமிழிலும், Wings of Fire என்ற பெயரில் ஆங்கிலத்திலும் வெளியான அவருடைய தன்வரலாற்று நூலானது (Autobiography) இளைஞர்களுக்குத் தன்னம்பிக்கை அளிக்கும் நூலாக இன்றும் விளங்கிவருகின்றது. இவையல்லாமல் இந்தியா 2020, எழுச்சி தீபங்கள், எனது வானின் ஞானச் சுடர்கள், ஊக்கமூட்டும் யோசனைகள் போன்ற பல நூல்களைப் படைத்துள்ளார் கலாம்.

இளைஞர்களே எதிர்கால இந்தியாவின் நம்பிக்கை நட்சத்திரங்கள். அவர்கள், ஜே.ஆர்.டி. டாட்டா, விக்ரம் சாராபாய், சதீஷ் தவான் போன்றோரை ஒத்த அறிவாற்றலும், தொலைநோக்குச் சிந்தனையும் கொண்டோராய் இருத்தல் அவசியம் என்று தம்முடைய ‘எழுச்சி தீபங்கள்’ என்ற நூலில் குறிப்பிடும் கலாம், தொழில்நுட்பத்தில் நாம் தொலைநோக்கோடு முன்னேறுகின்ற அதேவேளையில், நம் ஆன்மிக முன்னேற்றத்தையும் விட்டுவிடலாகாது என்று அழுத்தமாகக் கூறுவது ஆன்மிகத்தையும் அறிவியலையும் பிரித்து எண்ணாமல் இரண்டையும் தம் வாழ்வின் இரு கண்களாக அவர் கருதியமையை நமக்குப் புலப்படுத்துகின்றது.

இந்தியா 2020 என்ற நூலில் இந்தியா அறிவிலே வல்லரசு நாடாகவும், வளர்ந்த நாடாகவும், 2020ஆம் ஆண்டிற்குள் மாறுவதற்குரிய மாதிரித் திட்டத்தை அவர் தெரிவித்திருந்தார்.

வாழ்வில் உயர இளைஞர்கள் ஒழுக்கமாக இருக்க வேண்டியது மிக அவசியம் என அப்துல் கலாம் வலியுறுத்தினார். மைசூரில் நடந்த விழாவொன்றில் அவர் பேசுகையில், ‘‘இந்தியாவில் உள்ள ஒவ்வோர் இளைஞனுக்கும் கட்டாயம் 2 ஆண்டுகள் ராணுவப் பயிற்சி அளிக்க வேண்டும். அப்போதுதான் மாணவர்களுக்கு ஒழுக்கம் ஒரு பாடமாக இல்லாமல், வாழ்க்கை முறையாகவே மாறும்” என்று குறிப்பிட்டார்.

அப்துல் கலாம் அவர்களின் பேச்சிலும் எழுத்திலும் மிளிர்ந்த அனுபவம் செறிந்த பொன்மொழிகள் பல. அவை இன்றைய இளைஞர்களும் அறிந்து பயன்கொள்ளத் தக்கவை.

சான்றுகளாகச் சில…

• கனவென்பது நம் உறக்கத்தில் வருவதன்று; நம்மை உறங்கவிடாமல் செய்வது!
• யாருக்காகவும் உங்களுடைய தனித்தன்மையை மாற்றிக்கொள்ளாதீர்கள்; ஏனெனில், இவ்வுலகிற்கான உங்கள் பங்களிப்பை உங்களைவிடவும் திறம்பட வேறுயாரும் செய்துவிடமுடியாது.
• உங்கள் கைரேகையைப் பார்த்து உங்கள் எதிர்காலத்தைத் தீர்மானிக்காதீர்கள்! ஏனென்றால் கையே இல்லாதவனுக்குக் கூட எதிர்காலம் உண்டு.

அனைவருக்கும் பிடித்த அவரின் பொன்மொழி ஒன்று இருக்கிறது, அதுதான்…“உன் பிறப்பு ஒரு சம்பவமாக இருக்கலாம்; ஆனால் உன் இறப்பு ஒரு சரித்திரமாக இருக்கவேண்டும்” என்பது.

தம் வாழ்க்கையில் திருமணமே செய்துகொள்ளாமல் மிகுந்த கட்டுப்பாட்டோடு வாழ்ந்த கலாம் அவர்கள், சாதி மதம் இனம் மொழி போன்ற வேறுபாடுகளையெல்லாம் கடந்த உன்னத மனிதராய்த் திகழ்ந்தார். இராமாயணம் பைபிள் பகவத்கீதை குரான் என்று அனைத்து நூல்களையும் மதக் காழ்ப்பின்றிப் படித்துப் பின்பற்றும் பக்குவம் அவரிடமிருந்தது.

மென்மையான மனமும் மேன்மையான குணங்களும் கொண்டிருந்த அவருக்கு நுண்கலைகளிலும் நல்ல ஈடுபாடிருந்தது. வீணை இசைப்பதிலும் அவர் தேர்ச்சிபெற்றிருந்தார்.

2015ஆம் ஆண்டு ஜூலை 27ஆம் நாள் மேகாலயா மாநிலத் தலைநகரான ஷில்லாங்கில் இந்திய மேலாண்மைக் கல்வி நிறுவனத்தில் (IIM) மாணவர்களிடையே அவர் ஆர்வத்தோடு உரையாற்றிக் கொண்டிருந்த மாலை வேளையில் திடீரென்று மயங்கிவிழுந்தார். அருகிலிருந்த தனியார் மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்ட அவர் சிகிச்சை பலனின்றி மாரடைப்பால் காலமானார்.

கலாம் அவர்களின் பிறந்தநாளான அக்டோபர் 15, இளைஞர்களின் எழுச்சி நாளாகத் தமிழகத்தில் கடைப்பிடிக்கப்படும்; அதற்கு வலுவூட்டும் வகையில் டாக்டர் ஏ.பி.ஜே. அப்துல் கலாம் விருது’ ஒவ்வோராண்டும் சுதந்தர தினத்தன்று வழங்கப்படும் என்று 2015ஆம் ஆண்டு அறிவித்தார் அப்போதைய தமிழக முதல்வரான ஜெ. ஜெயலலிதா அவர்கள்.

அப்துல் கலாம் குறிப்பிட்டதுபோல அவர் பிறப்பு ஒரு சம்பவமாக இருந்தபோதிலும் இறக்கும்போது ஒருசரித்திர நாயகனாகத்தான் அவர் இறந்தார்.

எளிய குடும்பத்தில் பிறந்து, அறிவியல் கல்வியால் சிறந்து, ஏவுகணை நாயகனாய் உயர்ந்து, குடியரசுத் தலைவராய்ச் சிகரம் தொட்டவர் டாக்டர் அப்துல் கலாம். அவருடைய அறிவுரைகளையும் வாழ்வியல் முறைகளையும் அறிந்து பின்பற்றினால் நாமும் நம் வாழ்வில் வெற்றிச் சிகரத்தை எட்டிப் பிடிக்கலாம்.

*****

கட்டுரைக்குத் துணைசெய்தவை:

1. https://en.wikipedia.org/wiki/A._P._J._Abdul_Kalam
2. https://ta.wikipedia.org/wiki/ஆ._ப._ஜெ._அப்துல்_கலாம்
3. http://www.abdulkalam.com/kalam/theme/jsp/oath/oath.jsp

பதிவாசிரியரைப் பற்றி