elizabeth-browning1

 

எலிஸபெத் பிரௌனிங்

(1806-1861)

காதல் நாற்பது (3)

மாறானவர் நாமிருவரும் !

மூலம் : எலிஸபெத் பிரௌனிங்

தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

 

அந்தோ இளவேந்து நெஞ்சமே !

வேறானவர் நாமிருவரும் !

மாறானவர்,

விதிகள், பழக்க வழக்கம்

ஒவ்வாதவை!

இறக்கை ஒன்று மேல் ஒன்று

உரசிக் கொண்டு

செல்கையில்

தனியே கண்காணிக்கும்

தேவதைகளும்

விந்தையாய் நோக்கும்

நம்மிருவரை !

பகட்டானச் சமூக விழாக்களில்

பங்கெடுக்க

அரசிகளும் விளிப்பர் உன்னை

விருந்தினராக !

ஆயிரம் சுடர் விழிகள்

ஆங்கே எடைபோடும் உன்னை !

என்னவன் ஆக்கா

உன்னை,

என் கண்ணீர்த் துளிகள்,

உன்னைப் போல்

இன்னிசைக்கு முதல்வனாய் நடிக்க நான்

முன்வந்த போதும் !

காரிருளில் பாடித் திரியும்

ஓர் எளிய

பாடகி நான் !

சைப்பிரஸ் மரத்தின் மீது

சாய்ந்த வாறு

நிற்கிறேன்

களைத்துப் போய் !

என்னை நோக்கி

ஜன்னல் விளக்குகள் மூலம்

பார்த்து நீ

பண்ணுவ தென்ன ?

புனித எண்ணையை

உன்தலை மீதும், என்தலை மீதும்,

பனித்துளி மீதும்

ஊற்றிய பின்

ஆங்கே மூன்றும்

ஒப்புதல் புரியும் போது

மரணம்தான் தோண்ட வேண்டும்

மட்டச் சமநிலைக்கு !

 

********************

Poem -3

 

Sonnets from The Portuguese

 

By: Elizabeth Browing

Unlike are we, unlike, O princely Heart!

Unlike our uses and our destinies.

Our ministering two angels look surprise

On one another, as they strike athwart

Their wings in passing. Thou, bethink thee, art

A guest for queens to social pageantries,

With gages from a hundred brighter eyes

Than tears even can make mine, to play thy part

Of chief musician. What hast thou to do

With looking from the lattice-lights at me,

A poor, tired, wandering singer, singing through

The dark, and leaning up a cypress tree

The chrism is on thine head,–on mine, the dew,–

And Death must dig the level where these agree.

 

**********

பதிவாசிரியரைப் பற்றி

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *