சிவபிரதோஷம்
“சுடலையாண்டி”
(மீ.விசுவநாதன்)
ஊருக்கு வெளியிலே சுடலை – அங்கு
உயிரோடு வாழ்கிறா(ன்) ஒருவன்
நீராலே ஆனதாம் உடலை – விழி
நெருப்பிட்டுப் பொசுக்குறா(ன்) ஒருவன் !
வீபூதிச் சாம்பலால் அழகை – ஒளி
விளக்காகச் செய்கிறா(ன்) ஒருவன்
மேதாவி பாமரன் வரவை – சிவ
விருந்தாக அழைக்கிறா(ன்) ஒருவன் !
பேசாமல் பேசியே உயிரை – தன்
பிடிக்குள்ளே வைக்கிறா(ன்) ஒருவன்
தூசான உலகென உணர – திரு
ஓடுதனைக் காட்டுறா(ன்) ஒருவன் !
தானெனும் அகந்தையே அழிய – சிவத்
தண்மையுடன் அணைக்கிறா(ன்) ஒருவன்
தூயதோர் இறைமையே வழிய – எங்கும்
துடிப்போடு இயங்குறா(ன்) ஒருவன் !
நானவனை உணர்கிற வழியை – சிவ
நாமத்தா(ல்) ஓதினா(ன்) ஒருவன்
ஆனதனால் அடங்கினே(ன்)அகத்தில் – சிவ
அமுதாகக் கிடக்கிறா(ன்) ஒருவன் !
(பிரதோஷ தினம் : 02.06.2016)