தந்தைக்கு ஒரு கவிதை!

-றியாஸ் முஹமட்

எழுத நினைக்கிறேன்
ஒரு கவிதை,
அடக்க முடியவில்லையே
என் அழுகை!

எழுது எழுது என்று
நினைக்கிறது மனது
அழுது அழுது
என் பேனாவும் பழுது!

என்ன வாப்பா அவசரம்?
போகும் போதும் சொன்னீர்களாமே
என்னைப் பத்திரம்!

பேனாவை எடுத்தால்
பேச்சு வரவில்லை வாப்பா
ஏட்டை விரித்தால்
எழுத்து வரவில்லை வாப்பா!

காகிதமும் என் கண்ணீரால்
கரைந்து போனதே வாப்பா
தளை தட்டுது வாப்பா
மூச்சு முட்டுது வாப்பா!

எதுகை மோனை கூட
அழுகை வேதனையாக ஆனதே வாப்பா
நான் எழுதிய கவிதைகளும்
கண்ணீர் வடித்துக் கதறுகிறதே வாப்பா!

கூடவே இருப்பீர்கள் என்றுதானே
கொடி போலப் படர்ந்தேன்
பாதியில விட்டுப் போகவா
பனமரம்போல வளர்ந்தேன்?

என்ன வாப்பா அவசரம்?
போகும் போதும் சொன்னீர்களாமே
என்னைப் பத்திரம்!

நான் சந்தி வழியிறங்கி
பள்ளி செல்ல,
சவூதி வழியிருந்து
வழி சொல்வீர்களே வாப்பா!

நாவலடிதானே போனீர்கள் வாப்பா
காலடி கூட மாறவில்லையே
மரணப்பிடி பிடிக்கையிலே
என்னென்ன நினைச்சிருப்பீங்க
தன்னந்தனியா தவிச்சிருப்பீங்க!

போங்கள் போங்கள்!
என் வாப்பா மண் மறைந்தார்
என்று சொல்பவர்கள்
என் கண் மறைந்து போங்கள்!

பதிவாசிரியரைப் பற்றி

றியாஸ் முஹமட்

கொமைனி வீதி, வாழைச்சேனை-05 இலங்கை எனும் முகவரியைச் சேர்ந்த எனது பெயர் றியாஸ் முஹமட். மட்.ஓட்டமாவடி தேசியப் பாடசாலையில் உயர் தரம் -(2000-2002) கற்றதுடன், வெளிவாரி பட்டபப்டிப்பினை படித்து வரும் நான் தற்போது மத்திய கிழக்கு நாடான கத்தாரில், கத்தார் டெலிகம் கம்பெனி வேலை செய்து வருகின்றேன் பள்ளிப்பருவத்திலிருந்தே கலையில் ஈடுபாடு கொண்ட எனது எழுத்துப்பயணம் ஆரம்பத்திலேயே மித்திரன் வார மலர், தினமுரசு வாரமலர், சுடர் ஒளி, வீரகேசரி போன்ற பத்திரிகையில் ‘மாவடிச்சேனை முஸம்மில்” ‘றியாஸ் முஹமட்” என்ற பெயருடன் ஆரம்பமானது. இன்று ‘கல்குடாவின் எழுத்து” என்ற பெயருடன் முகநூல், டிவீட்டர் twitter ,orkut போன்ற இணையத்தளங்களிலும் இந்திய சஞ்சிகைகளிலும் வருவதுடன் மாத்திரமல்லாது, மத்திய கிழக்கு ‘தமிழ் டைம்ஸ்” பத்திரிகையில் தொடர்ந்து கவிதைகள், சிறுகதைகள், கட்டுரைகள், இஸ்லாமிய ஆக்கங்களை எனத் தொடர்கிறது.
மண் வாசணையோடு எழுதுவதே எனக்கு பிடித்திருக்கின்றது

See author's posts