குறவன் பாட்டு-21

ஆலமரமும் வண்ணத்துப் பூச்சிகளும்

பனைமரம் போலப் பருத்துத் திரண்ட,

பற்பல நூறு விழுதுகள் மண்ணில்,

பலநூ றாண்டுக ளாகத் தொடர்ந்து,

பதியம் ஆகிச் செழித்த ஆலம்!                                                                                                                    170

ஆயிரம் கால் மண்டபம் போல்,

அகன்று நின்ற ஆலமரம், தொழும்

ஆலயத்தின் கோபுரம் போல் உயர்ந்து,

அரியவகைப் பறவைகளின் சரணாலயம் ஆகும்!                                                                             171

தூண் போன்ற விழுதுகள் இடையே,

தூரிகை போன்ற மெல்லிய விழுதுகள்,

துதிக்கை மண்தொட நடக்கும் பிடியாய்,

தரையைத் தொட்டும் தொடாமல் நின்றன!                                                                                            172

மேனிலைக் கிளைகளில் அமர்ந்த மந்திகள்,

தேயிலை பறிக்கும் பெண்கள் போல,

ஈரிலைக் கொத்தாய்ப் பறித்துப் பறித்து,

ஆலிலைக் கொத்தைக் கீழே அனுப்பின!                                                                                 173

பச்சைச் சிறகை விரித்துச் சுற்றும்,

பட்டாம் பூச்சிகள் போலக் காற்றில்,

படபட வென்று பறந்த இலைகள்,

பூக்களைப் போல மண்ணில் விழுந்தன!                                                                                                  174

உச்சிக் கிளைகளில் கூடுகள் அமைத்தால்,

உக்கிரக் கதிரவன் சுடுவா னென்று,

அடிமரக் கிளைகளில் கூடுகள் கட்டி,

குளுகுளு வென்று பறவைகள் வாழ்ந்தன!                                                                                             175

தனிமரம் ஒன்று தோப்பென் றாகி,

பலகரம் ஊன்றி மண்ணில் நின்று,

அடிமரம் உயிரைத் துறந்த பின்னும்,

புதுமரம் போலப் பசுமை பேணும்!                                                                                                               176

கரியமில வாயுவைக் களிப்புடன் ஏற்று,

உயிரமுத வாயுவை உலகுக்கு ஈந்து,

கருணையுடன் வாழும் கானகம் கொண்ட,

தருக்களின் தலைவன் ஆலமரம் ஆகும்!                                                                                                177

பதிவாசிரியரைப் பற்றி