காலடி சங்கரன்

கிரேசி மோகன்

குருவாரம் ஆச்சார்யாள் ஜெயந்தி….
————————————————————-

”காலடி மைந்தனாய் கோவிந்த FATHERரின்
காலடியில் கற்க, கயிலையின் -ஆலடி
சங்கரனே அத்வைதம் ஸ்தாபிக்கத் தோன்றினன்:
இங்கரனே வந்தநாள் இன்று’’

ஹஸ்தாமலக கீதம்….
——————————————————————————–
நொச்சூர் ஸ்ரீவெங்கடராம ஸ்வாமிகளின் ஆங்கில உரையைப்
படித்த பாதிப்பில், தமிழில் வெண்பாக்களாகச் செய்துள்ளேன்….
நொச்சூர் அவர்களின் ஆங்கில முன்னுரையையும் இணைத்துள்ளேன்….
முன்கதையாக….மொழிபெயர்ப்பில் மூலமும் என்மூலம் வந்த கற்பனையும்
இணைந்துள்ளது(ஸ்ரீ பகவான் ரமண உபயம்)….
————————————————————————————-

(காப்பு)
———
‘’அருணா சலர்க்குப்பின், ஆதிசங் கரர்பின்
கருணா கரர்காம கோடி -உருவாய்
அரனா கவந்து அரணா கநின்றோய்
வரனாய்யென் வெண்பாவில் வா’’….கிரேசி மோகன்….
—————————————————————————————–
‘’ஆத்திலொரு கால்வைத்து ஆன்மப்போ ராட்டமாய்
சேத்திலொரு கால்வைத்த ஜீவனவன் -காத்திருக்கான்
காணா(து) ஒளிந்திடும், காணும் அனைத்திலும்
நானார் உணர்வை நினைத்து’’….கிரேசி மோகன்….
—————————————————————————————
முன்கதை சுருக்கம்
————————–

“பித்தான, பேசாத பிள்ளைமுன் அத்வைத
சொத்தான சங்கரர்வி சாரிக்க , -அத்தா
மலகனவன் வாக்கில் மலர்ந்தது கீதம்;
உலககுரு கொண்டார் உவப்பு”

ஆதிசங்கரர் கேள்வி….
————————–

“யார்நீ!, உனக்கிங்(கு) எவர்சொந்தம்!, போவதெங்கே!
பேரென்ன பிள்ளாய் பதிலெனக்கு, -கூறென்று
வித்தை வினவ , விருட்ஷமாய் எழுந்தது
அத்தா மலக அமுது”…..(1)

அத்தாமலகர் பதில்…..
—————————-
“பால்வடியும் பிள்ளை பதிலாதி புங்கவர்க்கு,
“நால்வர்ணம், யக்ஷசுர மேல்வர்ணம், -போல்எவரும்
நானல்ல, இல்லறமோ நைஷ்டிகமோ ஞானியோ
நானல்ல, நானுணர்வே நான்”….(2)….

“காரியமாய் பூமியைக் காத்திடும் காரண
சூரியன்போல், ஐம்பொறிக்கு சுத்தாத்ம-வீரியமே,
அன்னவரே நானதற்கு ஆகாயம் தானுவமை,
எண்ணவரு வோர்க்கு இருப்பு (OR ) எழுத்து”….
(OR)
எண்ணவரு வோர்க்கது ஏய்ப்பு”….
எண்ணவரும் ஏகாந்த மே”….(3)….

“கனலும் கொதிப்புமாய் கட்டிக் கலந்தாற்போல்,
உணர்வுடன் ஆத்துமா ஒன்றி;-புணர்ந்திடும்,
சேதஅ சேதனங்கள் சார்ந்திருக்கும் அவ்வான்ம
நாதனே, என்றுமுள நான்”….(4)….

“ஆடியில் பிம்பமது ஆளுள்ள மட்டுமே
ஜோடியாய் சேர்ந்தாலும் ஜீவனவன், -நாடிக்
கிடப்ப(து) உணர்வின் கிளரொளியை நம்பி,
தொடர்ந்தொளிர்அவ் வான்மாநான் தான்”….(5)….

“முன்னாடி பார்த்த முகம்மட் டுமிருக்கும் –
கண்ணாடி பிம்பங்கள் காட்சிப்பொய் -உன்னாடை –
மேனி ,தனித்தன்மை ,மாயை அதுபோல –
ஞானி உணர்வான்மன் ஞான் “….(6)….

“எண்ணும் மனதை இயக்கும் மனம்யார் ! –
கண்ணுக்குப் பின்னிருந்து காண்கின்ற -கண்ணன்யார் !-
கண்மனம் காணாத கம்பீ ரவுணர்வாம்,
நன்மையா னந்தமே நான்’’ ….(7)….

“கணக்கற்ற பிம்பம் குடநீரில், ஆனால்,
உனக்குற்ற சூரியனோ ஒன்று; -மனக்குற்றம்,
ஒன்றைப் பலவாய் உடைத்தல், உணர்விலே,
நின்றென்றும் நீங்காதோன் நான்”….(8)….

’’அருக்கன் இருக்க அனைத்தும் தெரியும்,
கருக்கல் வருங்கால் காணா(து) -இருக்கும்காண்,
சூரியர்க்கும், கண்ணுக்கும் ஜோதி கொடுக்கும்நான்,
பேரியக்க ஆன்மவொளி பார்’’….(9)….

’’காட்சியொரே காலத்தில் காண்போர் அனைவர்க்கும்,
தீட்ஷண்ய மாக்கும் திவாகரனின் -மாட்சிமைபோல்,
பட்டுப் பலர்புத்தி பேரொளி வீசிடும்
நிட்டைப் பரபிருமம் நான்’’….(10)….

”ஏகபிம்ப பானு எழுச்சியிலாத் தண்ணீரில்,
ஏகமாய் பிம்பங்கள் ஏற்றிடும் -வேகநீர்,
ஆசையின் வேகத்தில் அவ்வான்மா ஜீவன்கள்,
வாசனை நீங்கவொளி வீச்சு’’….(11)….

”மார்த்தாண்டன் சூரியனை மேக அறியாமை
போர்த்தாண்டு கொள்ளும் படுபாவி, -தீர்த்தாண்ட
வர்க்கு ஒளியாய் வெளிவரும் ஆன்மனாய்
நிற்கும் நிரந்தரம் நான்’’….(12)….

’’யாதுமாய் நின்றாலும், ஏதும் அதைத்தொடாது,
ஆதவனே ஒட்டாத ஆகாசமாய், -ஈதுணர்ந்து,
எப்போதும் ஆன்மனாய் எங்கும் நிலைத்தபடி
நிற்போனே நிர்மல நான்’’….(13)….

“செய்யும் முறையால் ஸ்படிக நிறம்மாறும்,
அய்யவுன் புத்தியும் அஃதேபோல், -பெய்யும்,
மதிபிம்பம் ஆடும் நதிநீரில், ஆன்மப்
ப்ரதிம்பம் உன்னாட்டம் போல்”….(14)….

பதிவாசிரியரைப் பற்றி