Tag Archives: க.பாலசுப்பிரமணியன்

க. பாலசுப்பிரமணியன் கொஞ்ச நேரம்.. உங்கள் மனதோடு.. அந்த மாலை நேரத்தில் கோவிலைச் சுற்றி வந்துகொண்டிருந்தேன். அங்கே அந்த மண்டபத்தின் அருகில் எனக்குப் பழக்கமான ஒரு நண்பர் தூணில் சாய்ந்தபடி அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டு வியந்தேன். பொதுவாக அவரை அந்தக் கோவில் பக்கம் நான் பார்த்ததில்லை. மிகவும் அவசரமான முற்போக்கான வாழ்க்கை முறையைப் பின்பற்றுபவர் அவர். அவர் எதற்கு அன்று அங்கே வந்துள்ளார் என்பதை அறிய ஆர்வம் தூண்டியது. மெதுவாக அவர் அருகில் சென்று “அய்யா வணக்கம்” என்றேன். “வாங்க தம்பி.. நல்லா இருக்கீங்களா..” என்று ...

க. பாலசுப்ரமணியன் அந்தக் கட்டிடத்தைச் சுற்றி சுமார் நூறுபேர் நின்று கொண்டிருந்தார்கள். அந்தக் கட்டிடத்தின் வாயிலில் இருந்த ஒரு பலகையில் “சாப்பாடு இலவசம்” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது. அதன் கீழே சாப்பாட்டு நேரம் மதியம் 1 மணி முதல் 2.30 வரை’ என்றும் எழுதப்பட்டிருந்தது. பக்கத்தில் போவோர் வருவோர் தங்கள் கடிகாரங்களை ஒரு முறை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள். “இன்னும் சற்று நேரம் கழித்து வரலாமே’ என்று சொல்லிக்கொண்டே ஒருவர் அங்கிருந்து நகர்ந்தார்.பகல் ஒரு மணிக்கு அந்தக் கட்டிடத்தின் வெளிவாயில் மூடப்பட்டு அருகே உள்ளே ஒரு சிறிய வாயில் ...

க. பாலசுப்பிரமணியன் தோல்விகள் தொடர்கதையானால் .. “சிலர் சிரிப்பார், சிலர் அழுவார்; நான் சிரித்துக்கொண்டே அழுகின்றேன்” – தொலைக்காட்சியில் இந்தப்பாடல் ஒலித்துக்கொண்டிருக்கின்றது. கவியரசு கண்ணதாசனின் இந்தப்பாடலின் ஆழமான கருத்து மனோதத்துவ அடிப்படையில் அலசிப்பார்க்கும் பொழுது ஒரு மனதின் பல பரிமாணங்களையும் உணர்வுகளையும் மகிழ்ச்சியையும் துயரங்களையும் வெளிச்சம் போட்டுக்காட்டுகின்றது. வெற்றி – தோல்வி, மகிழ்ச்சி – துயரம், உயர்வு -தாழ்வு, வளமை -வறுமை  ஆகிய அனைத்தும் பிணைந்ததுதான் வாழ்க்கை என்பதை எல்லோரும் அறிகின்றோம். ஆனாலும் தோல்விகளையும் துயரங்களையும் தாங்குகின்ற பக்குவம் நமது மனதிற்கு ஏற்படுவதில்லை. “நீங்கள் ...

க. பாலசுப்பிரமணியன்   மன அழுத்தங்களும் தோல்விகளும் வாழ்க்கையிலே பல பேர்கள் நல்ல அறிஞர்களாக இருந்தாலும், நன்கு படித்தவர்களாக இருந்தாலும், நல்ல திறனுடையவர்களாக இருந்தாலும் அடிக்கடி தோல்வியைத் தழுவிக்கொள்கின்றனர். “இவ்வளவு இருந்தும் நாம் வாழ்க்கையில் வெற்றி பெற முடியவில்லையே” என்ற ஆதங்கத்தில் தங்களைத் தாங்களே வருத்திக்கொள்கின்றனர். இதற்கு ஒரு முக்கிய காரணம் – அவர்களில் பலர் மன அழுத்தங்களுக்கு இரையாகித் தங்கள் வெற்றிப்பாதைகளுக்குத் தேவையான சக்தியையும் முழுக்கவனத்தையும் இழந்து தடுமாறுவதால் மட்டுமே.  தற்கால சமுதாயத்தின் வாழ்க்கை மேடையில் பலரும் இந்த மன அழுத்தத்திற்கு இரையாகி ...

    திருத்தணிகை   விண்ணசையும் மண்ணசையும் கோளசையும் கண்ணசைவில் வேலசையும் வேகத்தில் விதியசையும் நல்லிசையாய் பண்ணிசைத்துப் பாடிடவே உன்புகழைப் பேரழகா காற்றிசைக்கும் தென்றலாய் காலமெல்லாம் மாறாதோ ?   பணியேதும் இனியில்லை உன்னருகில் அமர்ந்திடுவேன் தணிகைமலைப் புகழ்பாடி தனிப்பொழுதைக் கழித்திடுவேன்   மணியோசை ஒலித்துவிடும் திருக்கோவில் வாசலிலே அணிசெய்த உன்னழகை அனுதினமும் பார்த்திருப்பேன் !   அகத்தியனுக்கே தமிழ்த்தந்தாய் அகிலமெல்லாம் பயனுறவே அகமுவந்து வாசுகிக்கே அருள்புரிந்தாய்  நோய்தீர்த்து அசுரனின் சக்கரத்தை அன்புடனே நெஞ்சிலேநிறுத்தி அகிலமெல்லாம் காத்துநின்றாய் ஆறுமுகனே அடைக்கலமே !   மனத்துள்ளே ...

க. பாலசுப்பிரமணியன்   நம்மை முதலில் நாம் ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டும் நம்மைத் தோற்கடிக்க உலகில் நம்மைத் தவிர வேறு எந்த சக்தியும் தேவையில்லை. நம்மில் பலரும் நம்மை நாமே தோற்கடித்துக்கொண்டிருக்கின்றோம். முந்தைய பகுதிகளில் நாம் கண்டது போல வெற்றியும் தோல்வியும் ஒரு பார்வைகள்தான். எந்த இரண்டு பேருடைய வெற்றியையும் தோல்வியையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தல் மிகவும் தவறானது. ஒரு பள்ளியில் படித்த இரண்டு பெண் குழந்தைகள். ஒரு பெண் நல்ல புத்திசாலி. நல்ல உழைப்பாளி. நடுத்தரக் குடும்பத்தைச் சார்ந்தவர் என்பதால் உழைத்து முன்னுக்கு வரவேண்டும் என்ற எண்ணம் ...

    பழமுதிர்ச்சோலை   தோகைமயில் பாதையிலே தோரணங்கள் போட்டிருக்கும் பாகைவழி நீக்கிவிட்டுக் கோள்களெலாம் கூடிநிற்கும் வாகைசூடி வருபவனை வாழ்த்திடவே காத்திருக்கும் தேவையென்றுத் தேடியிங்கே கந்தனவன் கண்விழியை !   நாசியிலே காற்றடக்கி நானறியத் துடிப்போரும் ஆசையுடன் பாசம்விட்டு அகமகிழும் பெரியோரும் பூசையெனச் சேவையிலே புண்ணியத்தைச் சேர்ப்போரும் பாசத்துடன் குமரய்யா  பாதங்கள் தேடியிருப்பார் !   பட்டமரம் மேலிருப்பாய் பசுமேய்க்கும் பாலகனாய் சுட்டப்பழம் கேட்டுவிட்டால் சுடாதபழம் தந்திடுவாய் வெட்டவெளி விண்ணெல்லாம் வேலவனே மறைந்திருப்பாய் கிட்டவந்தே கேட்டிருப்பாய் கிரங்கியிந்தன் தமிழ்ப்பாட்டை !   வள்ளியுடன் தெய்வானை ...

    சுவாமிமலை (திருவேரகம்)   ஓங்காரப் பொருளை உலகிற்குச் சொன்னவனே ஏங்காத நாளில்லை உன்னருளைத் தேடித்தேடி தாங்காத துயரெல்லாம் தானாக விலகிடுமே தணியாத அன்போடு திருவேரகம் கண்டிடவே !   தந்தைக்கும் குருவாகி தர்மத்தைக் காத்தவனே தவிக்கின்ற நெஞ்சத்தின் தாகங்கள் தீர்ப்பவனே  தானென்ற அகந்தையைத்  தகர்த்திடும் கந்தா தரணியிலே உனையென்றித் துணையேது முருகா!   குருவாக அமர்ந்தாலும் குழந்தை வடிவன்றோ வருவாயே நானழைத்தால் வாடாத முகத்தோடு அருவாக உருவாக எதுவாக நீயிருந்தாலும் கருவாக இருப்பாயே காலமெல்லாம் சிந்தனையில் !   ஓமென்று சொல்லிடுவேன் ...

    பழனி  (திருவாவினன்குடி)   பழமெதற்குப்  பூவெதற்கு பழனிமலை ஆண்டவனே பழமாகக் கனிந்து தரணியெல்லாம் மணப்பவனே நிழலாக நின்றாலும் நினைவெல்லாம் நிறைபவனே நிசமாக வருவாயோ நின்னருளைத் தந்திடவே ?   பாலெதற்குத் தேனெதற்கு பழனிமலைப் பாலகனே வேலெடுத்த உனைக்கண்டால் வேதனைகள் மறையாதோ? சொல்லெடுத்துப் பாட்டிசைத்து உனையழைக்க முருகா சொல்லாமல் நீவருவாய் சோதனைகள் விலக்கிடவே !   தோள்சுமக்கத் துணைதேடி உனைநாடும் காவடிகள் கண்ணிமையில் உனைநிறுத்தித் தேடிடுமே சேவடிகள் பவனிவரும் பழநியிலே பொங்கிவரும் பால்குடங்கள்  பாசத்துடன் அணைத்திடுவாயே பக்தர்களை பழனியப்பா !   தோகைமயில் ...

க. பாலசுப்பிரமணியன்   திருச்செந்தூர் (திருச்சீரலைவாய்) சூரனை அழித்திடவே சுடர்நெருப்பாய் பிறந்தவனே சீரலைக் கடலருகில் சீறிவந்து போர்தொடுத்தாய் சிங்கமுகன் அண்ணனின் சிரமனைத்தும் கொய்திட்டாய் சேவலுடன் மயிலாக்கி தன்னருளைத் தந்திட்டாய்   ஒருமுகமும் மறுமுகமும் உனக்கென்றும் ஈடில்லை  அறுமுகமும் ஒருமுகமாய் அசுரனையே அழித்தவனே திருமுகத்தின் கண்ணிரண்டில் திருவருளைப் பெருகவிட்டு இன்முகமாய் அடியார்கள் இதயத்தில் அமர்ந்தவனே !   விண்ணோரும் வந்திட்டார் செந்தூரில் சீர்கொண்டு  வினைதீர்க்கும் வேலோடு விளையாடும் உனைக்காண வாகையுடன் கொடிசேர்த்து மயிலோடு மனங்கவர்ந்த வாரணத்தின் இளையோனே செந்தூரின் சிங்காரா !   கடலோரம்  நீயிருக்கக் ...

    திருப்பரங்குன்றம் பரங்குன்றப் பொருளான பரமனுடன் பார்வதியும் பண்ணோடு இசையாகிப் பரந்தாமன் திருமகளும் பங்கயத்தை விட்டெழுந்து  பாட்டிசைக்கக் கலைவாணி பாரெல்லாம் சேர்ந்ததுவே பரங்குன்றத் திருமணமே !   தெய்வானை கைப்பிடிக்கும் திருக்காட்சி கண்டிடவே தேவர்கள் சேர்ந்திட்டால் தென்மதுரை தாங்கிடுமோ தினம்தோறும் காட்சிதரத் திருவுள்ளம் கொண்டவனே திரிபுரமும் போற்றிடுமே திருவருளே  திருக்குமரா !!   கல்லாக இருந்தாலும் கருணையின் ஊற்றனறோ கந்தாவென அழைத்ததுமே கடுந்துயரும் விலகுமன்றோ கண்விழியின் அசைவினிலே கோள்விதிகள் மாறுமன்றோ குன்றுள்ளே மறைந்தாலும் கைகொடுப்பது குகனன்றோ!   குறைநீங்க உனைவேண்டித் தவமிருந்தான் நக்கீரன் ...

க. பாலசுப்பிரமணியன் நினைவலைகளில் முழுகி எழுந்திருக்கும்பொழுது -1957 – மதுரையிலே எட்டாவது வகுப்பில் படித்துக்கொண்டிருந்த நேரம்.. தீபாவளிக்கு சுமார் பதினைந்து நாட்களுக்கு முன்பே கொண்டாட்டங்களின் துவக்கம்.. வீடு தோறும் பாட்டாசுகள். ஒரு பத்து ரூபாய் பணம் எடுத்துக்கொண்டு சென்றால் ஒரு பெரிய சாக்குப் பை நிறைய பட்டாசுகள்… வகை வகையாய் … ஓலை வெடியை வைத்துக்கொண்டு நித்தம்… காலையும் மாலையும் – கைகளிலெல்லாம் வெள்ளை வெளேரென்று பட்டாசு மருந்துகள்… “போய் கையை நல்லா சோப்பு போட்டு அலம்பிக்கொண்டு அப்புறம் சாப்பிட வா…” அன்னையின் ஆணை. ...

க. பாலசுப்பிரமணியன் மாற்றங்களைக் கண்டு ஏன் பின்வாங்குகின்றோம்? வாசுவைப் பற்றி உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்க நியாயமில்லை. அவன் நன்கு படித்தவன். புத்திசாலி. ஆனால் அவனுக்கு தான் ஒரு புத்திசாலி என்ற எண்ணம் சற்றே தலைதூக்கி இருக்கும்.  எதற்கெடுத்தாலும் “எனக்குத் தெரியாததா என்ன?” “இதிலே என்ன புதுசா இருக்கு?”  என்று தேவையற்ற தர்க்கம் செய்து மற்றவர்களை நோகடிக்கும் மனப்பான்மை அவனுக்கு உண்டு. அதிலே அவனுக்கு ஒரு மகிழ்ச்சி.  சில நேரங்களில் அவன் தன்னுடைய தோழர்களுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கும்பொழுது “போனவாரம் நாம் முன்னாள் அமெரிக்க அதிபர் ஒபாமாவுடன் அலைபேசியில் பேசிக்கொண்டிருந்தபொழுது ...

க. பாலசுப்பிரமணியன் மாற்றங்களை ஏன் எதிர்கொள்ள வேண்டும்? ஒரு சிறிய நண்பர்கள் கூட்டத்தில் பேசிக்கொண்டிருந்த ஒருவர் அனைவருக்கும் தெரிந்த ஒரு நண்பரின் நிலையைக் குறிப்பிட்டும் சொல்லும் பொழுது கூறினார் “அவர் வாழ்ந்து கெட்டவர். ஒரு காலத்தில் தன்னுடைய தொழிலில் மிகச் சிறப்பாக முன்னணியில் இருந்தார். ஆனால் காலப்போக்கில் அவர் தொழில் எடுபடவில்லை. பல புதிய புதிய தொழிலில் பல புதிய தயாரிப்பு முறைகளும் விளம்பரத் தேவைகளும் வந்துவிட்டதால் அவர் தொழில் படுத்துவிட்டது. தனது தொழில் என்றும் படுக்காது என்ற அசைக்கமுடியாத தன்னம்பிக்கையில் இருந்த அவர் ...

க.பாலசுப்பிரமணியன் தோல்விகள் நமக்கு என்ன சொல்லித் தருகின்றன?  தோல்விகளும் தவறுகளும் கற்றலுக்கு அடிப்படை எனக் கருதப்படுகிறது. தோல்விகளைக்கண்டு துவளாமல் தவறுகளைக்கண்டு கலங்காமல் அவற்றிற்கான அடிப்படைக் காரணங்களை அறிந்து அந்தத் தவறுகளைத் திருத்திக்கொண்டு முன்னேற்றப் பாதையில் அடுத்த அடியை வைப்பதே வாழ்க்கையின் வெற்றிக்கு உத்திரவாதம் தரும். மாறாக, நமது கல்வித் திட்டங்களிலும் பள்ளிக்கூடங்களிலும் தவறுகளை சுட்டிக்காட்டி ஒருவரை அவமானப் படுத்துவதும் தரக்குறைவாக நினைப்பதும் வழக்கமாக ஆகிவிட்டது..  தவறுகள் ஏற்படக் காரணம்  என்ன, அதற்கு அலட்சியம் காரணமா, அறிதல் புரிதலில் குறைபாடுகளா , ஒருவரின் சிந்தனையில் ஏற்பட்ட ...